سبار
لغت نامه دهخدا
سبار. [ س ِ ] ( ع اِ ) میل جراحت.( مهذب الاسماء ). محراف و میلی که در جراحت فرو برند تا غور آن معلوم گردد. ج ، سُبُر. ( ناظم الاطباء ). آنچه بدان غور جراحت را معلوم دارند. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید