سایه های نیمروز

«سایه های نیمروز» ( انگلیسی: Meshes of the Afternoon ) یک فیلم تجربی کوتاه به کارگردانی «مایا درن» و «الکساندر همید» است که در سال ۱۹۴۳ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به مایا درن اشاره کرد.
در سال ۱۹۹۰ میلادی، کتابخانه کنگره، این فیلم را «به لحاظِ فرهنگی، تاریخی یا زیبایی شناختی، پُراهمیت» قلمداد کرده و آن را جهت حفظ و نگهداریِ دائمی، به فهرست ملی ثبت فیلم افزود.
«مایا درن» و «الکساندر همید»، تصمیم داشتند یک فیلم شخصی و آوانگارد بسازند که درباره مشکلات حاد و علیل کنندهٔ روانی انسان باشد؛ همانند فیلم های فرانسوی «سگ اندلسی» ( ۱۹۲۹ ) و «عصر طلایی» ( ۱۹۳۰ ) که «لوئیس بونوئل» و «سالوادور دالی» ساختند.
این زوج هنری، فیلم نامه را نوشته و آن را کارگردانی کردند و خودشان نیز در فیلم بازی کردند. با آنکه، خالقِ اصلی فیلم را بیشتر «مایا درن» می دانند؛ اما «استن بِرَکج» که این زوج را می شناخت، در کتابش تحتِ عنوانِ «فیلم در منتهای هوش و قوهٔ تعقل»، نوشته است که مغزِ متفکرِ این فیلم در واقع، «الکساندر همید» بود، و از زمانی که تعریف و تمجیدهای آن، متوجهٔ «مایا درن» شد، زندگی زناشویی آنان نیز دچار مخاطره گردید.
فیلمِ اصلی، فاقد هرگونه موسیقی متن بود، با این حال در سال ۱۹۵۹ میلادی و زیر نظرِ مستقیمِ «مایا درن»، یک موسیقیِ متن اثر «ایتو تئیجی» ( همسرِ سومِ درن ) و با الهام از موسیقی کلاسیک ژاپنی، به فیلم افزوده شد.