سایه برگ

لغت نامه دهخدا

سایه برگ. [ ی َ / ی ِ ب ُ رَ ] ( اِ مرکب ) گیاهی است که چون شتر آن را خورد بخواب رود. ببای فارسی هم بنظر رسیده است. ( برهان ) ( شرفنامه ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

گیاهی است که چون شتر آنرا بخورد بخواب رود

پیشنهاد کاربران

بپرس