سایلنیزه کردن ( به انگلیسی: Silanization ) ، اتصال یک گروه ترکیبات آلی سیلیسیم به برخی گونه های شیمیایی است. سایلنیزه کردن یا سیلانیزاسیون، تبدیل یک سطح منتهی به سیلانول به یک سطح منتهی با آلکیل سیلوکسی است.
این تبدیل باعث ایجاد آبگریزی در سطحی که قبلاً آبدوست بوده است می شود. [ ۱] [ ۲] این فرآیند اغلب برای اصلاح خواص سطحی زیرلایه های شیشه، سیلیکون، آلومینا، کوارتز و اکسید فلز که همگی دارای گروه های هیدروکسیل فراوانی هستند، استفاده می شود. سیلانیزاسیون با سیلیلاسیون متفاوت است، که معمولاً به اتصال گروه های ارگانوسیلیکون به بسترهای مولکولی اشاره دارد.
مکانیسم های سیلانیزاسیون با بستر و با واکنش سیلانیزاسیون متفاوت است. در شرایط معمول، گروه های MOH سطحی به عنوان نوکلئوفیل با کلریدهای سیلیل یا آلکوکسیدهای سیلیل واکنش نشان می دهند. استوکیومتری برای این واکنش ها نشان داده شده است:
• M−OH + R3SiCl → M−OSiR3 + HCl
• M−OH + R3SiOCH3 → M−OSiR3 + CH3OH
M معمولا Si است، اما می تواند بسیاری از عناصر دیگر باشد.
فرض بر این است که این فرآیند مسیرهایی را دنبال می کند که برای سیلیل دار کردن بسترهای مولکولی مانند الکل اعمال می شود.
معرف های سیلانیزه اغلب دارای فرمول های زیر هستند که در آن R = متیل یا اتیل و 'R یک زنجیره آلکیل طولانی یا یک گروه آلکیل عامل دار است.
• R'SiCl3
• ' RO3 - n ( CH3 ) nSiR
ماهیت گروه آلی بر روی عامل سیلانیزاسیون به شدت بر خواص سطح تأثیر می گذارد. گروه های سیلانیزه کننده ساده حاوی آلکیل باعث آب گریزی می شوند. هنگامی که زنجیره های جانبی ترکیب سیلان آمین یا تیول باشد، سطوح خواص آن گروه عاملی را به خود می گیرند. [ ۳] این سطوح مستعد واکنش های بیشتر مشخصه گروه های عاملی افزوده شده هستند. برای مثال می توان گرفت کردن را انجام داد. [ ۴]
یک فاز ثابت متداول یک زنجیره کربنی اکتادسیلی سیلیس ( C18 ) با پیوند سیلیکا است . چنین موادی از واکنش ژل سیلیکا با تری متوکسی اکتادسیلسیلان تولید می شوند. پیوندهای منفرد شامل گروه های سیلانول است که گروه های متوکسی را جایگزین می کنند و پیوندهای Si - O - Si را تشکیل می دهند. این واکنش گروه های سیلانول آبدوست را به پوشش های آبگریز تبدیل می کند. سایر گروه های سیلانیز با پیوند سیلیس ( L7 ) و سیلیس خالص ( L3 ) با C8 ، سیلیس با پیوند سیانو ( L10 ) و سیلیس با پیوند فنیل ( L11 ) ایجاد می شود. توجه داشته باشید که C18، C8 و فنیل رزین های فاز معکوس اختصاصی هستند، در حالی که ستون های سیانو را می توان در حالت فاز معکوس بسته به شرایط آنالیت و فاز متحرک استفاده کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین تبدیل باعث ایجاد آبگریزی در سطحی که قبلاً آبدوست بوده است می شود. [ ۱] [ ۲] این فرآیند اغلب برای اصلاح خواص سطحی زیرلایه های شیشه، سیلیکون، آلومینا، کوارتز و اکسید فلز که همگی دارای گروه های هیدروکسیل فراوانی هستند، استفاده می شود. سیلانیزاسیون با سیلیلاسیون متفاوت است، که معمولاً به اتصال گروه های ارگانوسیلیکون به بسترهای مولکولی اشاره دارد.
مکانیسم های سیلانیزاسیون با بستر و با واکنش سیلانیزاسیون متفاوت است. در شرایط معمول، گروه های MOH سطحی به عنوان نوکلئوفیل با کلریدهای سیلیل یا آلکوکسیدهای سیلیل واکنش نشان می دهند. استوکیومتری برای این واکنش ها نشان داده شده است:
• M−OH + R3SiCl → M−OSiR3 + HCl
• M−OH + R3SiOCH3 → M−OSiR3 + CH3OH
M معمولا Si است، اما می تواند بسیاری از عناصر دیگر باشد.
فرض بر این است که این فرآیند مسیرهایی را دنبال می کند که برای سیلیل دار کردن بسترهای مولکولی مانند الکل اعمال می شود.
معرف های سیلانیزه اغلب دارای فرمول های زیر هستند که در آن R = متیل یا اتیل و 'R یک زنجیره آلکیل طولانی یا یک گروه آلکیل عامل دار است.
• R'SiCl3
• ' RO3 - n ( CH3 ) nSiR
ماهیت گروه آلی بر روی عامل سیلانیزاسیون به شدت بر خواص سطح تأثیر می گذارد. گروه های سیلانیزه کننده ساده حاوی آلکیل باعث آب گریزی می شوند. هنگامی که زنجیره های جانبی ترکیب سیلان آمین یا تیول باشد، سطوح خواص آن گروه عاملی را به خود می گیرند. [ ۳] این سطوح مستعد واکنش های بیشتر مشخصه گروه های عاملی افزوده شده هستند. برای مثال می توان گرفت کردن را انجام داد. [ ۴]
یک فاز ثابت متداول یک زنجیره کربنی اکتادسیلی سیلیس ( C18 ) با پیوند سیلیکا است . چنین موادی از واکنش ژل سیلیکا با تری متوکسی اکتادسیلسیلان تولید می شوند. پیوندهای منفرد شامل گروه های سیلانول است که گروه های متوکسی را جایگزین می کنند و پیوندهای Si - O - Si را تشکیل می دهند. این واکنش گروه های سیلانول آبدوست را به پوشش های آبگریز تبدیل می کند. سایر گروه های سیلانیز با پیوند سیلیس ( L7 ) و سیلیس خالص ( L3 ) با C8 ، سیلیس با پیوند سیانو ( L10 ) و سیلیس با پیوند فنیل ( L11 ) ایجاد می شود. توجه داشته باشید که C18، C8 و فنیل رزین های فاز معکوس اختصاصی هستند، در حالی که ستون های سیانو را می توان در حالت فاز معکوس بسته به شرایط آنالیت و فاز متحرک استفاده کرد.
wiki: سایلنیزه کردن