سای بابا شیردی Shirdi Sai Baba استاد معنوی هندی بود که توسط طرفدارانش، بر حسب تمایلات و اعتقادات شخصی آن ها، به عنوان فردی مقدس، فقیر، و سات گورو مورد احترام قرار می گرفت. وی توسط هر دو گروه طرفداران هندو و مسلمان خود تکریم می شد و در طول زندگی خود و نیز پس از آن، هندو یا مسلمان بودنش نامعلوم باقی ماند. او همچنین تأکید داشت که تسلیم بودن به سات گورو یا مرشد اهمیت بالایی داشته و منجر به آگاهی الهی و هدایت رهرو در جنگل آموزش های معنوی می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سای بابا شیردی توسط مردم سراسر جهان مورد تقدس بود. او هیچ علاقه ای به چیزهای فناپذیر نداشت و تنها نگرانی وی درک و تحقق خویش بود. او دستورالعمل اخلاقی، عشق، بخشش، کمک به دیگران، خیرخواهی، قناعت، صلح درونی و سرسپردگی به پروردگار و گورو را آموخت. وی هیچ تمایزی مبتنی بر مذهب و قبیله قائل نمی شد. آموزش های سای بابا با عناصر و آئینی از هند و اسلام ترکیب شد: او نام Dwarakamayi را به مسجدی داد که در آن زندگی کرد و مراسم مسلمانان را ادا نمود، وی استفاده از کلمات و اشکالی که از هر دو سنت مشتق می شد را آموخت و در شیردی به خاک سپرده شد. یکی از هجاهای مشهور وی " Sabka Malik Ek" ( یک پروردگار بر همه حاکم است ) با آیین هندو و اسلام و تصوف آمیخته است. همچنین، گفت: " به من ایمان داشته باشید دعای شما پاسخ داده خواهد شد ". او اغلب ادا می کرد " خدا مالک است" ( پرورگار پادشاه است )
لباس بابا اغلب ساده بود. نام حقیقی وی، زادگاهش، و تاریخ ولادتش نامعلوم می باشد. هنگامی که در مورد گذشتهٔ او پرسیده می شد وی اغلب پاسخ های گریزان می داد. نام " sai " به محض ورود او به شیردی، شهری در غرب ایالات ماهاراشترای هند، به وی داده شد. کلمهٔ " sai " اشاره به درویش و سائل مذهبی دارد. در چندین زبان خاورمیانه و هندی اصطلاح " baba " مفهومی است افتخاری نشان دهندهٔ پدربزرگ، پدر، مرد پیر و استاد؛ بنابراین، سای بابا نشان دهندهٔ پدر مقدس، یا محترم و مرد پیر فقیر است. برخی از شاگردان سای بابا به عنوان چهره ها و قدسین معنوی شناخته شده اند؛ مانند Mahalsapati، کشیش معبد khandoba در شیردی، و Upasni Maharaj. وی توسط سایر قدسین مانند Bidkar maharaj، Saint Gangagir, Saint Janakidas Maharaj, و Sati Godavari Mataji مورد احترام واقع شد. سای بابا به چند قدیس تحت عنوان " برادر من " اشاره کرد، خصوصاً به شاگردان Swami Samartha Maharaj
... [مشاهده متن کامل]
سای بابا شیردی توسط مردم سراسر جهان مورد تقدس بود. او هیچ علاقه ای به چیزهای فناپذیر نداشت و تنها نگرانی وی درک و تحقق خویش بود. او دستورالعمل اخلاقی، عشق، بخشش، کمک به دیگران، خیرخواهی، قناعت، صلح درونی و سرسپردگی به پروردگار و گورو را آموخت. وی هیچ تمایزی مبتنی بر مذهب و قبیله قائل نمی شد. آموزش های سای بابا با عناصر و آئینی از هند و اسلام ترکیب شد: او نام Dwarakamayi را به مسجدی داد که در آن زندگی کرد و مراسم مسلمانان را ادا نمود، وی استفاده از کلمات و اشکالی که از هر دو سنت مشتق می شد را آموخت و در شیردی به خاک سپرده شد. یکی از هجاهای مشهور وی " Sabka Malik Ek" ( یک پروردگار بر همه حاکم است ) با آیین هندو و اسلام و تصوف آمیخته است. همچنین، گفت: " به من ایمان داشته باشید دعای شما پاسخ داده خواهد شد ". او اغلب ادا می کرد " خدا مالک است" ( پرورگار پادشاه است )
لباس بابا اغلب ساده بود. نام حقیقی وی، زادگاهش، و تاریخ ولادتش نامعلوم می باشد. هنگامی که در مورد گذشتهٔ او پرسیده می شد وی اغلب پاسخ های گریزان می داد. نام " sai " به محض ورود او به شیردی، شهری در غرب ایالات ماهاراشترای هند، به وی داده شد. کلمهٔ " sai " اشاره به درویش و سائل مذهبی دارد. در چندین زبان خاورمیانه و هندی اصطلاح " baba " مفهومی است افتخاری نشان دهندهٔ پدربزرگ، پدر، مرد پیر و استاد؛ بنابراین، سای بابا نشان دهندهٔ پدر مقدس، یا محترم و مرد پیر فقیر است. برخی از شاگردان سای بابا به عنوان چهره ها و قدسین معنوی شناخته شده اند؛ مانند Mahalsapati، کشیش معبد khandoba در شیردی، و Upasni Maharaj. وی توسط سایر قدسین مانند Bidkar maharaj، Saint Gangagir, Saint Janakidas Maharaj, و Sati Godavari Mataji مورد احترام واقع شد. سای بابا به چند قدیس تحت عنوان " برادر من " اشاره کرد، خصوصاً به شاگردان Swami Samartha Maharaj
