ساگو

ساگو ( Sagu Metroxylon ) یک نشاسته بدست آمده از مغز میوه از ساقه درخت نخل ساگو است. این ماده غذایی بسیاری از مردم در گینه نو و جزایر مولوکو از آن است به نام Saksak و Sagu نام می برند. ساگو را می توان از مغازه های عطاری تهیه نمود. این نوع حلوا در هرمزگان و شهرستان های استان بوشهر ( کنگان , جم و عسلویه ) در خانه ها تهیه می شود و همراه با قهوه عربی سرو می شود. طرز تهیه آن به طور سنتی است، پخته و خورده می شود. شکل های مختلف مانند مخلوط با آب جوش به صورت یک خمیر، یا به عنوان یک کلوچه از آن استفاده می گردد. [ ۱]
ساگو مانند بسیاری از نشاسته دیگر، و هم ساگو و هم نشاسته کاساو ( یا مانیوک ) به صورت دانه دانه تولید می شوند. دانه ساگو در ظاهر شبیه به دانه کاساو ( یا مانیوک ) است، و هر دو ممکن است در بعضی از خوراکی ها به جای هم استفاده شوند. این تشابه باعث سردرگمی در برخی از نام های خوراکی ها ساخته شده با دانه های آن دو است.
صد گرم ساگوی خشک ۳۵۵ کالری تولید می کند، از جمله به طور متوسط ۹۴ گرم کربوهیدرات، ۰٫۲ گرم پروتئین، ۰٫۵ گرم فیبر غذایی، ۱۰ میلی گرم کلسیم، ۱٫۲ میلی گرم آهن، و مقادیر ناچیز از چربی، ویتامین ب، کاروتن ( ویتامین آ ) و ویتامین ث. ساگو می تواند برای هفته ها و ماه ها در بدن ذخیره شود، هر چند پس از آن که در دستگاه گوارش هضم و جذب شد، به طور کلی سریعاً جذب بدن می شود.

ساگو (sago)
ماده ای سرشار از نشاسته، حاصل از نخل ساگو، با نام علمی متروکسیلون ساگو. از ساگو ماده ای مغذی به دست می آید و در تولید گلوکز و آهاردادن پارچه نیز کاربرد دارد.