ساکسوفون

ساکسوفون ( به فرانسوی: saxophone ) یکی از سازهای بادی است که معمولاً از جنس برنج است و یک قمیش مشابه قمیش کلارینت دارد. مشابه کلارینت، ساکسوفون نیز سوراخ هایی دارد که نوازنده از طریق مکانیزمِ کلیدی آن ها را می بندد. وقتی که نوازنده کلیدی را فشار می دهد یا کلید را رها می کند، به ترتیب صفحه ای روی سوراخ ها قرار می گیرد یا صفحه از روی سوراخ برداشته می شود. این ساز را آدولف ساکس در دههٔ ۱۸۴۰ اختراع کرد و به نام او «ساکسوفون» نام گرفت.
آدولف ساکس، زادهٔ شهرستان دینان ( به فرانسوی: Dinant ) در بلژیک است. او می خواست گروهی از آلات موسیقی را خلق کند که قدرتمندترین و بهترین سازهای بادی باشند. آقای ساکس، ساکسوفون را در تاریخ ۲۸ ژوئن سال ۱۸۴۶ در دو گروه که هر کدام شامل ۷ ساز می شد به ثبت رساند. هر گروه شامل سازهایی در ابعاد مختلف جهت حمل بود.
ساکسوفون جزو سازهای بادی چوبیِ تک زبانه است.
ساکسوفون انواعی مانند ساکسوفون سوپرانو، ساکسوفون آلتو و ساکسوفون تنور دارد، که تفاوت آن ها در دامنهٔ صداییِ آنهاست. اگرچه این ساز در اصل برای ارکستر و دستهٔ موزیک نظامی تهیه شد، ولی امروزه بیشتر در موسیقی جاز و مردم پسند به کار می رود.
• این ساز جزو سازهای انتقالی است.
• این ساز از خانوادهٔ کلارینتها است و جنس آن از فلز است.
• ساکسوفون جزو سازهای ارکستر سمفونیک نیست.
برخی از ساکسوفون های رایج:
• ساکسوفون در «سی بمل»: ساکسوفون های سوپرانو، تنور و باس
• ساکسوفون در «می بمل»: ساکسوفون آلتو، ساکسوفون باریتون
• ساکسوفون در «دو»: ساکسوفون ملودی
ساکسوفون توسط آدولف ساکس، سازنده آلت موسیقی و فلوت زن و کلارینت نواز اهل بلژیک توسعه داده شد. او در شهرستان دینان ( به فرانسوی: Dinant ) در بلژیک به دنیا آمد و در سال ۱۸۴۲ به پاریس نقل مکان کرد تا حرفه موسیقی اش را پی بگیرد. پیش از کار بر روی ساکسوفون، او بر روی کلارینت باس بهبودهایی برای آکوستیک و کلیدها ایجاد کرد و همچنین محدوده صدای پایین را گسترده تر کرد.
ساکس سازی را با یک قمیش مشابهِ کلارینت و یک بدنه برنجی و برخی خصوصیات آکوستیک شبیه هورن و کلارینت خلق کرد. با ساخت ساکسوفون در اندازه های مختلف در اوائل دهه ۱۸۴۰، ساکس به مدت ۱۵ سال انحصار این محصور را در روز ۲۸ ژوئن ۱۸۴۶ بدست آورد. در سال ۱۸۶۶ قرارداد ساکس تمام شد. سپس، ساکسوفون نوازان زیادی به همراه تولیدکننده های ساز، به نوبه خود طراحی ها و کارهای کلیدها را بهبود بخشیدند.

ساکْسوفون (saxophone)
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
از اعضای خانوادۀ سازهای بادی برنجی با قطر لولۀ مخروطی شکل، و دهانی بادی چوبی یک زبانه ای و تعدادی کلید. در ۱۸۴۰ آدولف ساکس(۱۸۱۴ـ۱۸۹۴)، سازندۀ بلژیکی آلات موسیقی، این ساز را ابداع کرد. شکل های سوپرانو، آلتو، تنور، و باریتون این ساز هنوز رواج دارند. ساکسوفون سوپرانو معمولاً صاف و مستقیم است؛ بقیه به شکل خاص خود دهانی خمیده ای به سمت عقب دارند و لبۀ دهانه شان رو به بالا و عقب برگشته است. ساکسوفون در آغاز یک ساز کنسرتی با آوایی نرم و آرامش بخش بود، و از دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ وارد ارکسترهای رقص شد، و پس از ۱۹۴۵ کاربرد امروزین خود را به مثابۀ سازی مخصوص تکنوازیِ جاز به دست آورد. با این ساز می توان همانند صدای آواز، هر یک از نت ها را تحریر و چرخش داد.