ساکْسِ سُفلا (Lower Saxony)
ساختمان شهرداری جدید هانوور
(به آلمانی: نیدرزاخسن) ناحیۀ اداری (لاند) در شمال آلمان، با ۴۷,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۷,۸۲۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). از شمال به اشلسویگ ـ هولشتاینو دولت شهرهامبورگ، از شمال شرقی به مکلنبورگـ پومرانی غربی، از جنوب به نورد راین ـ وستفالنو هسه، از شرق و جنوب شرقی به ساکس ـ آنهالتو تورینگن، و از غرب به هلند محدود است. مرکز آن هانووراست. سایر شهرهای آن عبارت اند از براونشوایگ(برونسویک)، اوسنابروک، اولدنبورگ، گوتینگن، ولفسبورگ، زالتسگیتر، و هیلدسهایم. رودهای الب، وِزِر، یاده، و اِمسدر آن جریان دارند و کوه های هارتسدر آن واقع شده اند. صنایع آن عبارت اند از خودروسازی، کارخانۀ فولکس واگندر ولفسبورک در شرق این ایالت قرار دارد؛ فولادسازی، و تولید ماشین آلات، ابزار، دستگاه های برقی، و آهن. تولیدات کشاورزی آن عبارت اند از حبوبات، جو دوسر، سیب زمینی. دامپروری نیز رواج دارد. مذهب رایج در این ناحیه پروتستان(۷۵ درصد) و کاتولیک رومی (۲۰ درصد) است. این ناحیه در ۱۹۴۶ از هانوور و استان های سابق پروسی اولدنبورگ، براونشوایگ، و شاومبورگ ـ لیپهتشکیل شد. تاریخ نخستین ساکس سفلا با ساکسیکی است و پس از فروپاشی دوک نشین ساکسونیدر ۱۱۸۰م و در پی مرگ هانریِ شیر، هر کدام از آن ها جداگانه توسعه یافتند. در دوران اصلاح دینی، ساکس سفلا تحت نفوذ افکار جدید مارتین لوتراصلاح طلب در آمد. از اواخر قرن ۱۷ تا اواسط قرن ۱۹، این منطقه در کنترل پادشاهان هانوور بود. از ۱۷۱۴، مردم هانوور از طریق ازدواج به خانوادۀ حاکم در بریتانیای کبیر تبدیل شدند و با مرگ ویلیام چهارم(۱۸۳۷) این روند پایان یافت. این منطقه در قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ در جنگ هفت ساله، جنگ های انقلابی، و نبردهای ناپلئونی مورد حمله قرار گرفت و اشغال شد. جانبداری هانوور از اتریش برضد پروس در جنگ هفت هفته ایو شکست اتریش سبب شد که بیشتر خاک ساکس سفلا به پروس واگذار شود. پس از تسلیم آلمان در پایان جنگ جهانی دوم، تسلیم بی قیدوشرط آلمان در مۀ ۱۹۴۵ در لونبورگ امضا شد و این ناحیه در حوزۀ اشغالی بریتانیا قرار گرفت. در ۱۹۴۶ لاند جدید ساکس سفلا تشکیل شد.
ساختمان شهرداری جدید هانوور
(به آلمانی: نیدرزاخسن) ناحیۀ اداری (لاند) در شمال آلمان، با ۴۷,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۷,۸۲۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). از شمال به اشلسویگ ـ هولشتاینو دولت شهرهامبورگ، از شمال شرقی به مکلنبورگـ پومرانی غربی، از جنوب به نورد راین ـ وستفالنو هسه، از شرق و جنوب شرقی به ساکس ـ آنهالتو تورینگن، و از غرب به هلند محدود است. مرکز آن هانووراست. سایر شهرهای آن عبارت اند از براونشوایگ(برونسویک)، اوسنابروک، اولدنبورگ، گوتینگن، ولفسبورگ، زالتسگیتر، و هیلدسهایم. رودهای الب، وِزِر، یاده، و اِمسدر آن جریان دارند و کوه های هارتسدر آن واقع شده اند. صنایع آن عبارت اند از خودروسازی، کارخانۀ فولکس واگندر ولفسبورک در شرق این ایالت قرار دارد؛ فولادسازی، و تولید ماشین آلات، ابزار، دستگاه های برقی، و آهن. تولیدات کشاورزی آن عبارت اند از حبوبات، جو دوسر، سیب زمینی. دامپروری نیز رواج دارد. مذهب رایج در این ناحیه پروتستان(۷۵ درصد) و کاتولیک رومی (۲۰ درصد) است. این ناحیه در ۱۹۴۶ از هانوور و استان های سابق پروسی اولدنبورگ، براونشوایگ، و شاومبورگ ـ لیپهتشکیل شد. تاریخ نخستین ساکس سفلا با ساکسیکی است و پس از فروپاشی دوک نشین ساکسونیدر ۱۱۸۰م و در پی مرگ هانریِ شیر، هر کدام از آن ها جداگانه توسعه یافتند. در دوران اصلاح دینی، ساکس سفلا تحت نفوذ افکار جدید مارتین لوتراصلاح طلب در آمد. از اواخر قرن ۱۷ تا اواسط قرن ۱۹، این منطقه در کنترل پادشاهان هانوور بود. از ۱۷۱۴، مردم هانوور از طریق ازدواج به خانوادۀ حاکم در بریتانیای کبیر تبدیل شدند و با مرگ ویلیام چهارم(۱۸۳۷) این روند پایان یافت. این منطقه در قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ در جنگ هفت ساله، جنگ های انقلابی، و نبردهای ناپلئونی مورد حمله قرار گرفت و اشغال شد. جانبداری هانوور از اتریش برضد پروس در جنگ هفت هفته ایو شکست اتریش سبب شد که بیشتر خاک ساکس سفلا به پروس واگذار شود. پس از تسلیم آلمان در پایان جنگ جهانی دوم، تسلیم بی قیدوشرط آلمان در مۀ ۱۹۴۵ در لونبورگ امضا شد و این ناحیه در حوزۀ اشغالی بریتانیا قرار گرفت. در ۱۹۴۶ لاند جدید ساکس سفلا تشکیل شد.
wikijoo: ساکس_سفلا