ساکارین

/sAkArin/

معنی انگلیسی:
saccharin

لغت نامه دهخدا

ساکارین. ( فرانسوی ، اِ ) ساخارین. گرد سفید شیرینی که آن را از قطران زغال سنگ میگیرند و در آب بزحمت حل میشود ولی در الکل حل میشود و در طب بکار میرود. جوهر قند. جوهر شکر.

فرهنگ فارسی

ساخارین گرد سفید شیرینی که آن را از قطران زغال سنگ میگیرندو در آب بزحمت حل میشود ولی در الکل حل می شود و در طب بکار میرود

فرهنگ عمید

ماده ای سفید و متبلور شیرین تر از شکر که مبتلایان به دیابت و کسانی که رژیم لاغری می گیرند به جای قند به کار می برند.

پیشنهاد کاربران

بپرس