ساکارومایسس بولاردی

ساکارومایسس بولاردی ( Saccharomyces boulardii ) یک گونه مخمر است که توسط دانشمند فرانسوی Henri Boulard از میوه های لیچی و منگوستین در سال 1923 جداسازی و شناسایی شده است. بولارد زمانی که مشاهده کرد که بومیان آسیای جنوب شرقی برای کنترل علائم بیماری وبا از پوست لیچی و منگوستین استفاده می کنند، این مخمر را جدا سازی کرد. در بیماران سالم، S. boulardii به عنوان یک مخمر غیر پاتوژن و غیر سیستمیک شناخته شده است ( در دستگاه گوارش باقی می ماند و به بقیه قسمت های بدن گسترش نمی یابند ) . ساکارومایسس مهم ترین مخمر صنعتی برای تولید محصولات بیوشیمیایی، پروتئین های نوترکیب و پروتئین تک یاخته است. جنس ساکارومایسس شامل دو گونه مشهور ساکارومیسس سرویزیه و ساکارومیسس بولاردی است. ساکارومیسس بولاردی یک سویه از ساکارومیسس سرویزیه ( S. cerevisiae ) است که تا 99 درصد وابستگی ژنومی دارند. در نامگذاری علمی S. cerevisiae var boulardii نیز نامیده می شود. ساکارومیسس بولاردی به عنوان یک پروبیوتیک شناخته شده است و به منظور بهبود وضعیت فلور میکروبی روده بزرگ و کوچک به کار می رود و برای پیشگیری در برابر میکروارگانیسم های بیماریزا در میزبان مورد استفاده قرار می گیرد.