ساپیر، ادوارد (۱۸۸۴ـ۱۹۳۹)(Sapir, Edward)
یکی از بزرگ ترین زبان شناسان و مردم شناسان روزگار خود که عمدۀ شهرتش را مرهون مطالعاتش دربارۀ زبان های سرخ پوستان امریکای شمالی بود. پی ریزی زبان شناسی قومی، که به نسبت فرهنگ با زبان می پردازد، و تأسیس مکتب توصیفی امریکایی در زبان شناسی ساختاریبا کمک مؤثر او صورت گرفت. ساپیر پسر خاخامی بود که او را در پنج سالگی به امریکا برد. در دانشگاه کلمبیا تحت تأثیر فرانتس بوآسمردم شناس قرار گرفت و شش سال از عمر خود را صرف مطالعۀ یانا، پایوت، و دیگر زبان های سرخ پوستان غرب امریکا کرد. از ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۵ رئیس بخش مردم شناسی موزۀ ملی کانادا در اوتاوابود. از ۱۹۲۵ به تدریس در دانشگاه شیکاگو پرداخت و در ۱۹۲۹ به این جمع بندی رسید که عمدۀ زبان های سرخ پوستان امریکا و کانادا و بعضی زبان های سرخ پوستان مکزیک و امریکای مرکزی را می توان در شش دستۀ اصلی جای داد. از ۱۹۳۱ به دانشگاه ییلرفت و گروه مردم شناسی را دایر کرد و تا دو سال پیش از مرگش در این گروه فعال بود. ساپیر مدعی شد که انسان جهان را اساساً از رهگذر زبان درک می کند. مقالات زیادی دربارۀ نسبت زبان با فرهنگ به رشتۀ تحریر کشید و در ۱۹۳۱ نوشت که با توصیف دقیق ساختار هر زبان و نقش آن در گفتار می توان به توانایی های ادراکیو شناختیانسان پی برد و علت رفتارهای متفاوت اقوامی با پیشینه های فرهنگی مختلف را توضیح داد. ساپیر تحقیقات فراوانی هم در زبان شناسی تطبیقی و تاریخی انجام داد. زبان(۱۹۲۱) پرنفوذترین کتاب او بود.
یکی از بزرگ ترین زبان شناسان و مردم شناسان روزگار خود که عمدۀ شهرتش را مرهون مطالعاتش دربارۀ زبان های سرخ پوستان امریکای شمالی بود. پی ریزی زبان شناسی قومی، که به نسبت فرهنگ با زبان می پردازد، و تأسیس مکتب توصیفی امریکایی در زبان شناسی ساختاریبا کمک مؤثر او صورت گرفت. ساپیر پسر خاخامی بود که او را در پنج سالگی به امریکا برد. در دانشگاه کلمبیا تحت تأثیر فرانتس بوآسمردم شناس قرار گرفت و شش سال از عمر خود را صرف مطالعۀ یانا، پایوت، و دیگر زبان های سرخ پوستان غرب امریکا کرد. از ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۵ رئیس بخش مردم شناسی موزۀ ملی کانادا در اوتاوابود. از ۱۹۲۵ به تدریس در دانشگاه شیکاگو پرداخت و در ۱۹۲۹ به این جمع بندی رسید که عمدۀ زبان های سرخ پوستان امریکا و کانادا و بعضی زبان های سرخ پوستان مکزیک و امریکای مرکزی را می توان در شش دستۀ اصلی جای داد. از ۱۹۳۱ به دانشگاه ییلرفت و گروه مردم شناسی را دایر کرد و تا دو سال پیش از مرگش در این گروه فعال بود. ساپیر مدعی شد که انسان جهان را اساساً از رهگذر زبان درک می کند. مقالات زیادی دربارۀ نسبت زبان با فرهنگ به رشتۀ تحریر کشید و در ۱۹۳۱ نوشت که با توصیف دقیق ساختار هر زبان و نقش آن در گفتار می توان به توانایی های ادراکیو شناختیانسان پی برد و علت رفتارهای متفاوت اقوامی با پیشینه های فرهنگی مختلف را توضیح داد. ساپیر تحقیقات فراوانی هم در زبان شناسی تطبیقی و تاریخی انجام داد. زبان(۱۹۲۱) پرنفوذترین کتاب او بود.
wikijoo: ساپیر،_ادوارد_(۱۸۸۴ـ۱۹۳۹)