ساوه شهر

ساوه، شهر
ساوه، شهر
واقع در استان مرکزی و مرکز اداری شهرستان ساوه. با ارتفاع ۹۹۵ متر، در دشتی در ۱۱۲کیلومتری جنوب غربی تهران و ۱۲۱کیلومتری شمال شرقی اراک، سر راه تهران به همدان و تهران به اصفهان، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و خشک و جمعیت آن ۱۸۰,۵۴۸ نفر است (۱۳۸۵). شهر صنعتی کاوه با فاصلۀ کمی در شمال شرقی آن واقع شده است. نام قدیم این شهر ساوج بوده و مورخان از اختلاف میان ساکنان آن حکایت کرده اند که گروهی شیعه و دسته ای سنی بوده اند. مغول ها ساوه را غارت کردند (۶۱۷ق) و کتابخانۀ بزرگ آن را آتش زدند. خواجه ظهیرالدین باروی شهر را در قرن ۸ق مرمت و خواجه شمس الدین جوینی سدی بر روی رودخانۀ قره چای احداث کرد. شاه عباس صفوی اول سد مزبور را تعمیر کرد و از آن به بعد، به سد شاه عباس معروف شد. سیاحان اروپایی، ازجمله مارکوپولو، از سد مزبور یاد کرده اند. آثار تاریخی این شهر عبارت اند از مسجد جمعۀ شهر، که به دورۀ سلجوقیان تعلق دارد؛ مسجد میدان (۱۰ق)؛ بُقعۀ شاهزاده اسحاق (قرن ۷ق)؛ منار آجری مسجد میدان (متعلق به ۴۵۳ق)؛ منار آجری مسجد جمعه (۵۰۴ق). از شهر ساوه مردان جنگی بزرگی، همچون سلمان ساوجی و دکتر ذبیح االله بهروز، برخاسته اند که آرامگاه شخصیت اخیر نیز جزو آثار دیدنی شهر است.