ساوتی، رابِرْت (۱۷۷۴ـ۱۸۴۳)(Southey, Robert)
شاعر و نویسندۀ انگلیسی. ساوتی را گاهی اوقات جزو «شاعران دریاچه ای» به حساب می آورند که علت آن بیشتر مناسبات او با کولریجو وردزورث، و اقامت در لِیک دیستریکت، انگلستان، است، نه به خاطر نفوذ مکتب رمانتیک در آثارش. در ۱۸۱۳ شاعر دربار شد، ولی شهرت وی بیشتر مرهون آثاری چون زندگی نِلسون(۱۸۱۳) و نامه های اوست. ساوتی از نخستین هواخواهان انقلاب فرانسه بود و در شعر حماسی خود با نام «ژاندارک» (۱۷۹۶) از اهداف این انقلاب دفاع کرده است. بعدها از دیدگاه های انقلابی خود دست کشید و از ۱۸۰۸ به بعد همکاری منظمی با مجلّۀ حزب محافظه کارکوارترلی ریویوداشت. شعرهای حماسی بلندی سروده است که در همۀ آن ها از گرایشِ انسان های معاصر خود به داستان های ملودرام نامتعارف حکایت می کند.
شاعر و نویسندۀ انگلیسی. ساوتی را گاهی اوقات جزو «شاعران دریاچه ای» به حساب می آورند که علت آن بیشتر مناسبات او با کولریجو وردزورث، و اقامت در لِیک دیستریکت، انگلستان، است، نه به خاطر نفوذ مکتب رمانتیک در آثارش. در ۱۸۱۳ شاعر دربار شد، ولی شهرت وی بیشتر مرهون آثاری چون زندگی نِلسون(۱۸۱۳) و نامه های اوست. ساوتی از نخستین هواخواهان انقلاب فرانسه بود و در شعر حماسی خود با نام «ژاندارک» (۱۷۹۶) از اهداف این انقلاب دفاع کرده است. بعدها از دیدگاه های انقلابی خود دست کشید و از ۱۸۰۸ به بعد همکاری منظمی با مجلّۀ حزب محافظه کارکوارترلی ریویوداشت. شعرهای حماسی بلندی سروده است که در همۀ آن ها از گرایشِ انسان های معاصر خود به داستان های ملودرام نامتعارف حکایت می کند.
wikijoo: ساوتی،_رابرت_(۱۷۷۴ـ۱۸۴۳)