ساهکه

لغت نامه دهخدا

( ساهکة ) ساهکة. [ هَِ ک َ ] ( ع ص ) مؤنث ساهک. || ریح ساهکة؛ باد سخت. ج ، سواهک ، و ساهکات. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

مونث ساهک

پیشنهاد کاربران

بپرس