ساهون

[ویکی الکتاب] معنی سَاهُونَ: غافلان - سهل انگاران (اسم فاعل از کلمه سهو به معنی غفلت)
ریشه کلمه:
سهو (۲ بار)

«ساهُون» از مادّه «سهو» به معنای هر گونه غفلت است، بعضی گفته اند: نخستین مرتبه جهل، «سهو و اشتباه» است، بعد از آن «غفلت»، و سپس «غمره» می باشد. و در اصل به معنای خطایی است که از روی غفلت سرزند، خواه در فراهم کردن مقدماتش مقصر باشد یا نه، البته در صورت اول معذور نیست، و در صورت دوم معذور است، ولی در اینجا منظور سهو توأم با تقصیر است.
غفلت (صحاح) «قُتِلَ الْخَرّاصُونَ الَّذینَهُمْ فی غَمْرَةٍ ساهُونَ» خرّاص کسی است که با ظنّ و تخمین سخن می‏گوید. غمره آب بزرگی است که محل خود را می‏پوشاند و ان مثل است بر کثرت و وسعت جهالت یعنی خرّاصون نابود شدند همان کسانی که در ورطه جهالت غافل مانده‏اند و از خبرهای قیامت بی خبر اند. و غفلت از نماز یکدفعه آن است که شخص به عظمت و حقیقت آن توجّه نکند. و یک دفعه این است که برای ریا و تظاهر بخواند مراد از آیه وجه دوم است به قرینه «الَّذینِهُمْ یُراؤُنَ». از اینکه هر دو آیه در مقام ذمّ است روشن می‏شود که این غفلت تقصیر است و باید موجبات آن را از بین برد و در غفلت نماندو راغب گوید: سهو خطائی است که از غفلت ناشی باشد اگر موجبات آن از انسان نباشد معفّو است مثل دیوانه که شخصی را دشنام می‏دهد و در غیر آن مؤاخذه است چون کسی که مست می‏شود و دشنام می‏دهد.