سانگ یانگ کوراندو ( به انگلیسی: SsangYong Korando ) خودرویی است که از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۶ تحت نام سانگ یانگ، و از ۲۰۱۰ تاکنون تحت نام مکونگ اتو در کشورهای کره جنوبی، ویتنام، ایران، روسیه، کانادا و لهستان تولید شده است.
... [مشاهده متن کامل]
مدل تولید ایران متعلق به نسل سوم و طراحی شده در سال ۲۰۰۴ است.
سانگ یانگ کوراندو یک خودروی شاسی بلند ساخت شرکت خودروسازی سانگ یانگ کرهٔ جنوبی است که تولید آن از سال ۱۹۸۳ تاکنون ادامه داشته است. واژهٔ کوراندو مخفف جملهٔ «کره ای ها هم می توانند» در زبان انگلیسی است.
در سال ۱۹۶۴ شرکت موتور دیزلی هونگ هان شروع به جمع کردن جیپ، کامیون ها و اتوبوس ها برای نیروهای مسلح ایالات متحده و فرماندهی سازمان ملل متحد کرد. در نوامبر سال ۱۹۶۹، سی ان جی ۵ ( CJ - 5 ) در تولید موتور ۷۵ لیتری ( ۵۶ کیلو وات ) ویلس هورکین در چهار خط وارد شد و در سال ۱۹۷۱، نسخه ten و یک مدل وانت معرفی شد. در آوریل سال ۱۹۷۴ جنرال موتورز و شینجین موتورز یک شرکت سرمایه گذاری مشترک با نام شینجین جیپ موتورز، را برای ساخت جیپ های محلی تشکیل دادند. تحت مدال " آسیا موتورز "، جیپ نظامی ( M38A1, M۶۰۶ ) به عنوان " آسیا KM۴۱۰ " ساخته شد. این محدوده در نهایت به آسیای میانه آنلاین تبدیل شد.
در سال ۱۹۸۳ شرکت سانگ یانگ موتورز شروع به تولید جیپ CJ - 7 در کرهٔ جنوبی نمود، که با نام کوراندو وارد بازار شد. در سال۱۹۸۶ شروع به صادر کردن کوراندو به ژاپن کرد؛ و در سال ۱۹۸۸ شروع به صادر کردن آن به اروپا کرد. به غیر از CJ - 7، یک ورژن با ۹ صندلی از این خودرو نیز در دسترس است که کوراندو K9 نام دارد. تولید این نسل از کوراندو در سال ۱۹۹۶ پایان یافت.
دومین نسل کوراندوی «جدید» در سال ۱۹۹۶ به عنوان کامل کنندهٔ محصول سانگ یانگ موسو ( که در سال ۱۹۹۳ تولید شد ) در آسیا، در سال ۱۹۹۷ در اروپا و در سال ۱۹۹۸ در استرالیا تولید شد و بر مبنا و اساس ورژن با شاسی کوتاه تر موسو می باشد. این مینی شاسی بلند با ۳ درب و ۱٫۸ تن وزن توسط کن گرینلی طراحی شد.
این خودرو با انتخاب موتورهای گازوئیلی ۲٫۳ و ۳٫۲ لیتری یا موتور دیزلی ۲٫۹ لیتری تحت لیسانس مرسدس بنز آلمان و جعبه دندهٔ ۵ حالتهٔ دستی بورگ وارنر در دسترس می باشد. طراحی داخلی نسل دوم کوراندو به خاطر وجود یک فرمان در طرف دیگر منحصر به فرد بود. این ویژگی به خاطر تبدیل آسانتر سیستم خودرو به صندلی سمت راست و کاهش هزینه های تولید می باشد. در طرف مسافر، یک دسته در قوس فرمان قرار گرفته است. این نسل از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ با نام دوو کوراندو به فروش رفت، این نام به این خاطر بود که شرکت دوو اکثر سهام شرکت سانگ یانگ را خرید و بعدها آن شرکت را مجبور کرد تمام سهامش را به شرکت دوو بفروشد.
... [مشاهده متن کامل]
مدل تولید ایران متعلق به نسل سوم و طراحی شده در سال ۲۰۰۴ است.
سانگ یانگ کوراندو یک خودروی شاسی بلند ساخت شرکت خودروسازی سانگ یانگ کرهٔ جنوبی است که تولید آن از سال ۱۹۸۳ تاکنون ادامه داشته است. واژهٔ کوراندو مخفف جملهٔ «کره ای ها هم می توانند» در زبان انگلیسی است.
در سال ۱۹۶۴ شرکت موتور دیزلی هونگ هان شروع به جمع کردن جیپ، کامیون ها و اتوبوس ها برای نیروهای مسلح ایالات متحده و فرماندهی سازمان ملل متحد کرد. در نوامبر سال ۱۹۶۹، سی ان جی ۵ ( CJ - 5 ) در تولید موتور ۷۵ لیتری ( ۵۶ کیلو وات ) ویلس هورکین در چهار خط وارد شد و در سال ۱۹۷۱، نسخه ten و یک مدل وانت معرفی شد. در آوریل سال ۱۹۷۴ جنرال موتورز و شینجین موتورز یک شرکت سرمایه گذاری مشترک با نام شینجین جیپ موتورز، را برای ساخت جیپ های محلی تشکیل دادند. تحت مدال " آسیا موتورز "، جیپ نظامی ( M38A1, M۶۰۶ ) به عنوان " آسیا KM۴۱۰ " ساخته شد. این محدوده در نهایت به آسیای میانه آنلاین تبدیل شد.
در سال ۱۹۸۳ شرکت سانگ یانگ موتورز شروع به تولید جیپ CJ - 7 در کرهٔ جنوبی نمود، که با نام کوراندو وارد بازار شد. در سال۱۹۸۶ شروع به صادر کردن کوراندو به ژاپن کرد؛ و در سال ۱۹۸۸ شروع به صادر کردن آن به اروپا کرد. به غیر از CJ - 7، یک ورژن با ۹ صندلی از این خودرو نیز در دسترس است که کوراندو K9 نام دارد. تولید این نسل از کوراندو در سال ۱۹۹۶ پایان یافت.
دومین نسل کوراندوی «جدید» در سال ۱۹۹۶ به عنوان کامل کنندهٔ محصول سانگ یانگ موسو ( که در سال ۱۹۹۳ تولید شد ) در آسیا، در سال ۱۹۹۷ در اروپا و در سال ۱۹۹۸ در استرالیا تولید شد و بر مبنا و اساس ورژن با شاسی کوتاه تر موسو می باشد. این مینی شاسی بلند با ۳ درب و ۱٫۸ تن وزن توسط کن گرینلی طراحی شد.
این خودرو با انتخاب موتورهای گازوئیلی ۲٫۳ و ۳٫۲ لیتری یا موتور دیزلی ۲٫۹ لیتری تحت لیسانس مرسدس بنز آلمان و جعبه دندهٔ ۵ حالتهٔ دستی بورگ وارنر در دسترس می باشد. طراحی داخلی نسل دوم کوراندو به خاطر وجود یک فرمان در طرف دیگر منحصر به فرد بود. این ویژگی به خاطر تبدیل آسانتر سیستم خودرو به صندلی سمت راست و کاهش هزینه های تولید می باشد. در طرف مسافر، یک دسته در قوس فرمان قرار گرفته است. این نسل از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ با نام دوو کوراندو به فروش رفت، این نام به این خاطر بود که شرکت دوو اکثر سهام شرکت سانگ یانگ را خرید و بعدها آن شرکت را مجبور کرد تمام سهامش را به شرکت دوو بفروشد.
