سان مارینو

سان مارینو، ( به ایتالیایی: San Marino ) با نام رسمی جمهوری سان مارینو[ ۵] ( به ایتالیایی: Repubblica di San Marino ) کشوری مستقل در جنوب اروپا است که در بخش شمال شرقی کوهستان آپنینی واقع شده است. سان مارینو با مساحت ۶۱ کیلومتر مربع، پنجمین کشور کوچک[ ۶] و با جمعیت ۳۳, ۸۴۷ پنجمین کشور کم جمعیت جهان است. [ ۷]
شهرت سان مارینو به قانون اساسی این کشور است. قانون اساسی سان مارینو که در سال ۱۶۰۰ میلادی تدوین شده، قدیمی ترین قانون اساسی ملی در جهان است و هنوز اجرا می شود. این کشور اولین کشور با حکومت جمهوری در جهان می باشد.
برپایهٔ افسانهٔ محلی، سنگ تراشی به نام مارینوس پیرامون سال ۳۰۰ پس ازمیلاد جزیره زادگاهش آربا در دالماسی را ترک گفت تا در شهر ریمینی به بنایی مشغول شود. پیش از آغاز سیل آزار و اذیت مسیحیان به فرمان امپراتور دیوکلتیانوس در سال ۳۰۳ پس ازمیلاد، مارینوس پارسا گریخت و در کوه تیتانو پناه گرفت. شمار فزاینده ای از آزاردیدگان به او پیوستند و بدین ترتیب بر فراز کوه تیتانو جامعه ای مسیحی بنیان گذاشتند. [ ۸] تاریخ رسمی پیدایش این جامعه در قانون اساسی کنونی ۳ سپتامبر ۳۰۱ پس از میلاد تعریف شده است. [ ۹]
سال ۱۳۲۰، دولت کیسانوووا به این کشور پیوست. [ ۱۰] سال ۱۴۶۳، سان مارینو گسترش یافت و فائتانو، فیورنتینو، مونته جاردینو و سرواله را دربر گرفت؛ از آن زمان تا به امروز، مرزهای این کشور دیگر تغییری نکردند. [ ۱۱]
سال ۱۵۰۳، چزاره بورجا — پسر پاپ الکساندر ششم — سان مارینو را شش ماه اشغال کرد؛ تا اینکه پاپ ژولیوس دوم — جانشین پدرش — پا در میان گذاشت و استقلال این جمهوری را بازگرداند. [ ۱۲]
در ۴ ژوئن ۱۵۴۳، فابیانو دی مونته سان ساوینو — برادرزادهٔ ژولیوس سوم که بعدتر پاپ شد — کوشید جمهوری سان مارینو را فتح کند؛ ولی پیاده نظام و سواره نظام او در مه غلیظی گم شدند و شکست خوردند. سان مارینویی ها این رویداد را به کوئیرینوس قدیس نسبت دادند ( که جشن یادبودش در آن روز بود ) . [ ۱۳]
پس از اینکه دوک نشین اوربینو در سال ۱۶۲۵ به ایالات پاپی پیوسته شد، سان مارینو به کشوری محصور درون ایالات پاپی تبدیل شد؛ بنابراین این کشور در سال ۱۶۳۱ می خواست پشتیبانی رسمی ایالات پاپی را به دست آورد، ولی این هرگز باعث نشد که ایالات پاپی عملاً کنترل این جمهوری را در دست بگیرند. [ ۱۴]

سان مارینو (شهر). شهر سان مارینو ( به انگلیسی: City of San Marino ) پایتخت کشور سان مارینو است. منبع درآمد اصلی مردم شهر، صنعت گردشگری، ارسال محموله های پستی و کشاورزی است.
طبق آمارگیری در سال ۲۰۰۳ این شهر دارای جمعیت بالغ بر ۴۴۹۳ نفر است.
سان مارینو شامل بناهای معروفی از جمله هتل دو ویل ( L'hotel de ville ) ، موزه، سه قصر ( یا برج ) است که شهر را حفاظت می کرده است.
شهر سان مارینو در سال سه میلیون بازدید کننده دارد و به تدریج به عنوان یکی از مراکز توریستی شناخته شده است.
در این شهر بیش از هزار بوتیک وجود دارد که شامل تنوع بسیار وسیعی است.