ساموئل جانسون ( به انگلیسی: Samuel Johnson ) ( ۱۸ سپتامبر ۱۷۰۹ – ۱۳ دسامبر ۱۷۸۴ ) شاعر، نویسنده، منتقد و فرهنگ نویس برجسته انگلیسی قرن هجدهم میلادی است. از مهم ترین آثار او می توان از «فرهنگ زبان انگلیسی»، «زندگی شاعران» و «راسلاس» نام برد.
او متولد لیچفیلد، استافوردشایر بود. او در نوزادی بیمار بود و از همان اوایل شروع به ظاهر ساختن تیک هایی می کرد که بر چگونگی نگاه مردم به او در سالهای بعد تأثیر گذاشت. از کودکی هوش و اشتیاق فراوانی برای یادگیری از خود نشان داد، اما سالهای ابتدایی تحت فشار اقتصادی خانواده و تلاش برای نشان دادن خود به عنوان معلم مدرسه بود.
پدر و مادر جانسون مایکل جانسون، کتابفروش و همسرش سارا فورد بودند. [ ۱] مایکل اولین کتابفروش معروف در جامعه استافوردشایر لیچفیلد بود. وی همچنین صاحب یک کارخانه تولید پوست بود که به وی امکان تولید کتاب های خود را می داد. از سابقه وی اطلاعات کمی در دست است، جز این که او و برادرانش به عنوان کتابفروش شاگردی می کردند. پدر مایکل، ویلیام جانسون، در سوابق شرکت استیشنرز به عنوان «یومن» و «نجیب زاده» توصیف شده است، اما شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد وی از خانواده ای اصیل است. ویلیام اولین جانسونی بود که به لیچفیلد نقل مکان کرد و اندکی پس از آن درگذشت. مایکل جانسون، پس از ترک کارآموزی در ۲۴ سالگی راه پدر را دنبال کرد و در خیابان سادلر، لیچفیلد مشغول فروش کتاب شد. سه سال بعد مایکل جانسون رئیس خیریه ای موسوم به کندوئیت لندز تراست شد و اندکی بعد به عنوان رئیس کلیسای سنت ماری شناخته شد. [ ۲]
پس از یک سال تحصیل در کالج پمبروک آکسفورد، جانسون به دلیل عدم حمایت مالی مجبور به ترک آنجا شد. او سعی کرد به عنوان معلم شغلی پیدا کند، اما نتوانست موقعیت طولانی مدت را داشته باشد. در سال ۱۷۳۵ با الیزابت «تتی» پورتر، بیوه ۲۰ سال بزرگتر از خودش ازدواج کرد و مسئولیت های این ازدواج او را برای موفقیت در امر تعلیم و تربیت مصمم ساخت. او مدرسه خود را تأسیس کرد، اما این کار نیز ناموفق بود. پس از آن، همسرش را در لیچفیلد رها کرد و به لندن رفت و بقیه عمر خود را در آنجا گذراند. در لندن شروع به نوشتن مقالاتی برای مجله جنتلمن کرد و همچنین با ریچارد ساوج، شاعر بدنام و مشتاق که ادعا می کرد پسری اشرافیو رها شده است دوست شد. سرانجام او زندگی آقای ریچارد ساوج، اولین زندگی نامه ادبی موفق خود را نوشت. وی همچنین شعر قدرتمند لندن، نسخه قرن هجدهم از سومین هجو، و درام غم انگیز ایرنه که تا سال ۱۷۴۹ تولید نشده بود را نوشت و حتی در آن زمان نیز موفقیت نبود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو متولد لیچفیلد، استافوردشایر بود. او در نوزادی بیمار بود و از همان اوایل شروع به ظاهر ساختن تیک هایی می کرد که بر چگونگی نگاه مردم به او در سالهای بعد تأثیر گذاشت. از کودکی هوش و اشتیاق فراوانی برای یادگیری از خود نشان داد، اما سالهای ابتدایی تحت فشار اقتصادی خانواده و تلاش برای نشان دادن خود به عنوان معلم مدرسه بود.
پدر و مادر جانسون مایکل جانسون، کتابفروش و همسرش سارا فورد بودند. [ ۱] مایکل اولین کتابفروش معروف در جامعه استافوردشایر لیچفیلد بود. وی همچنین صاحب یک کارخانه تولید پوست بود که به وی امکان تولید کتاب های خود را می داد. از سابقه وی اطلاعات کمی در دست است، جز این که او و برادرانش به عنوان کتابفروش شاگردی می کردند. پدر مایکل، ویلیام جانسون، در سوابق شرکت استیشنرز به عنوان «یومن» و «نجیب زاده» توصیف شده است، اما شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد وی از خانواده ای اصیل است. ویلیام اولین جانسونی بود که به لیچفیلد نقل مکان کرد و اندکی پس از آن درگذشت. مایکل جانسون، پس از ترک کارآموزی در ۲۴ سالگی راه پدر را دنبال کرد و در خیابان سادلر، لیچفیلد مشغول فروش کتاب شد. سه سال بعد مایکل جانسون رئیس خیریه ای موسوم به کندوئیت لندز تراست شد و اندکی بعد به عنوان رئیس کلیسای سنت ماری شناخته شد. [ ۲]
پس از یک سال تحصیل در کالج پمبروک آکسفورد، جانسون به دلیل عدم حمایت مالی مجبور به ترک آنجا شد. او سعی کرد به عنوان معلم شغلی پیدا کند، اما نتوانست موقعیت طولانی مدت را داشته باشد. در سال ۱۷۳۵ با الیزابت «تتی» پورتر، بیوه ۲۰ سال بزرگتر از خودش ازدواج کرد و مسئولیت های این ازدواج او را برای موفقیت در امر تعلیم و تربیت مصمم ساخت. او مدرسه خود را تأسیس کرد، اما این کار نیز ناموفق بود. پس از آن، همسرش را در لیچفیلد رها کرد و به لندن رفت و بقیه عمر خود را در آنجا گذراند. در لندن شروع به نوشتن مقالاتی برای مجله جنتلمن کرد و همچنین با ریچارد ساوج، شاعر بدنام و مشتاق که ادعا می کرد پسری اشرافیو رها شده است دوست شد. سرانجام او زندگی آقای ریچارد ساوج، اولین زندگی نامه ادبی موفق خود را نوشت. وی همچنین شعر قدرتمند لندن، نسخه قرن هجدهم از سومین هجو، و درام غم انگیز ایرنه که تا سال ۱۷۴۹ تولید نشده بود را نوشت و حتی در آن زمان نیز موفقیت نبود.
wiki: ساموئل جانسون