سامخیا کاریکا ( سانسکریت: सांख्यकारिका؛ Sāṁkhyakārikā ) قدیمی ترین متن بازمانده از مکتب فلسفی هندی سامخیا است. [ ۱] [ ۲] تاریخ نگارش اصلی متن نامشخص است، اما تاریخ پایان آن ( قبل از تکمیل شدن ) از طریق ترجمه چینی آن که در سال ۵۶۹ پس از میلاد در دست رس قرار گرفت، مشخص شده است. [ ۳] آن را به ایسوارا کریشنا ( Iśvarakṛṣṇa، ۳۵۰ پس از میلاد ) نسبت می دهند. [ ۴]
در متن، نویسنده خود را جانشین شاگردان حکیم بزرگ کاپیلا، از طریق آسوری ( Āsuri ) و پانکاشیخا ( Pañcaśikha ) توصیف کرده است. سامخیا کاریکا او شامل ۷۲ دوبیتی ( śloka ) است که در آریا متر ( آریا متر وزن شعری ای است که در آیات سانسکریت، پراکریت و مراتی استفاده می شود ) نوشته شده است، و آخرین بیت بیان می کند که سامخیا کاریکای اصلی تنها ۷۰ بیت داشته است. [ ۵]
اولین تفسیر مهم در مورد کاریکا این است که توسط گاوداپادا نوشته شده است. [ ۱] یوکیدیپیکا ( Yuktidipika ) ( تفسیری بر سامخیا کاریکا توسط ایشواراکریشنا ) که نسخه های خطی آن در قرون وسطی در اواسط قرن بیستم کشف و منتشر شد، یکی از مهم ترین بررسی ها و تفسیرهای موجود دربارهٔ سامخیاکاریکا است. [ ۱] [ ۶]
سامخیاکاریکا در قرن ششم میلادی به چینی ترجمه شد. [ ۷] در سال ۱۸۳۲، کریستین لاسن این متن را به لاتین ترجمه کرد. هنری توماس کلبروک اولین بار این متن را به انگلیسی ترجمه کرد. ویندیشمن و لورینسر آن را به آلمانی و پوتیه و سنت هیلر آن را به فرانسوی ترجمه کردند.
سامخیا رکن مهم سنت فلسفی هند به نام شاددرشانا است، اما در حال حاضر از بین آثار استاندارد سامخیا تنها سه مورد موجود است. این ها عبارتند از: سامخیا سوتراهای منسوب به بنیان گذار سامخیا، کاپیلا. تاتوا ساماسا، که برخی از نویسندگان ( ماکس مولر ) آن را مقدم بر سامخیا سوتراس می دانند، [ ۸] و سامخیا کاریکا نوشته ایشوارا کریشنا. ایشوارا کریشنا از چند معلم قبلی سامخیا پیروی می کند و گفته می شود که از خانواده کائوسیکا آمده است. [ ۹] او قبل از واسوباندو تدریس می کرد و به دنبال کاپیلا، آسوری، پانکا شیخا، ویندیاواسا، وارساگانیا، جیگیسویا، وودو، دوالا و ساناکا قرار می گیرد. [ ۹]
اهمیت علاوه بر مکتب ودانتا، مکتب سامخیا نیز مکتبی است که بیش ترین تأثیر را بر تاریخ اندیشه هند داشته است و اختلاط و ترکیبی از اندیشه این دو مکتب را اغلب می توان در آثار مهم فکری هند یافت. سامخیا کاریکا کتاب درسی کلاسیک مکتب سامخیا است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر متن، نویسنده خود را جانشین شاگردان حکیم بزرگ کاپیلا، از طریق آسوری ( Āsuri ) و پانکاشیخا ( Pañcaśikha ) توصیف کرده است. سامخیا کاریکا او شامل ۷۲ دوبیتی ( śloka ) است که در آریا متر ( آریا متر وزن شعری ای است که در آیات سانسکریت، پراکریت و مراتی استفاده می شود ) نوشته شده است، و آخرین بیت بیان می کند که سامخیا کاریکای اصلی تنها ۷۰ بیت داشته است. [ ۵]
اولین تفسیر مهم در مورد کاریکا این است که توسط گاوداپادا نوشته شده است. [ ۱] یوکیدیپیکا ( Yuktidipika ) ( تفسیری بر سامخیا کاریکا توسط ایشواراکریشنا ) که نسخه های خطی آن در قرون وسطی در اواسط قرن بیستم کشف و منتشر شد، یکی از مهم ترین بررسی ها و تفسیرهای موجود دربارهٔ سامخیاکاریکا است. [ ۱] [ ۶]
سامخیاکاریکا در قرن ششم میلادی به چینی ترجمه شد. [ ۷] در سال ۱۸۳۲، کریستین لاسن این متن را به لاتین ترجمه کرد. هنری توماس کلبروک اولین بار این متن را به انگلیسی ترجمه کرد. ویندیشمن و لورینسر آن را به آلمانی و پوتیه و سنت هیلر آن را به فرانسوی ترجمه کردند.
سامخیا رکن مهم سنت فلسفی هند به نام شاددرشانا است، اما در حال حاضر از بین آثار استاندارد سامخیا تنها سه مورد موجود است. این ها عبارتند از: سامخیا سوتراهای منسوب به بنیان گذار سامخیا، کاپیلا. تاتوا ساماسا، که برخی از نویسندگان ( ماکس مولر ) آن را مقدم بر سامخیا سوتراس می دانند، [ ۸] و سامخیا کاریکا نوشته ایشوارا کریشنا. ایشوارا کریشنا از چند معلم قبلی سامخیا پیروی می کند و گفته می شود که از خانواده کائوسیکا آمده است. [ ۹] او قبل از واسوباندو تدریس می کرد و به دنبال کاپیلا، آسوری، پانکا شیخا، ویندیاواسا، وارساگانیا، جیگیسویا، وودو، دوالا و ساناکا قرار می گیرد. [ ۹]
اهمیت علاوه بر مکتب ودانتا، مکتب سامخیا نیز مکتبی است که بیش ترین تأثیر را بر تاریخ اندیشه هند داشته است و اختلاط و ترکیبی از اندیشه این دو مکتب را اغلب می توان در آثار مهم فکری هند یافت. سامخیا کاریکا کتاب درسی کلاسیک مکتب سامخیا است.
wiki: سامخیا کاریکا