سامانه کاهش پسار

سامانه کاهش پسار ( انگلیسی: Drag reduction system ) یا دی آراس ( مخفف انگلیسی: DRS ) در ورزش های موتوری گونه ای از قطعات بدنه خودروی قابل تنظیم توسط راننده، با هدف کاهش نیروی پسار برای افزایش بیشینهٔ سرعت و بهبود قابلیت سبقت گیری است. این سامانه در واقع یک بالهٔ عقب قابل تنظیم در خودرو است که در پاسخ به دستورهای صادر شده از سوی راننده حرکت می کند. [ ۱] استفاده از سامانهٔ دی آراس معمولاً در شرایط خاصی مجاز است؛ به عنوان مثال، برای فعالی سازی دی آراس در مسابقات فرمول یک، فاصلهٔ زمانی خودروی عقب تر با خودروی جلویی ( در زمان عبور هر دو خودرو از نقطهٔ تشخیص فاصله ) باید یک ثانیه یا کمتر باشد.
دی آراس در فرمول یک در فصل ۲۰۱۱ معرفی شد. استفاده از این سامانه به عنوان یک استثنا برای قانون منع کنندهٔ استفاده از هرگونه قطعه متحرکی که هدف اصلی آن تأثیر بر قابلیت های آیرودینامیکی خودرو باشد، در نظر گرفته شده است.
اجازه استفاده از سامانهٔ کاهش پسار در مسابقات فرمول یک در سال ۲۰۱۱ از سوی فدراسیون بین المللی اتومبیل رانی به آئین نامه های این ورزش افزوده شد. پیش از معرفی این سامانه، قابلیت تنظیم بالهٔ جلوی خودروها توسط رانندگان در فصل ۲۰۱۰ تأثیر چندانی بر قابلیت سبقت گیری خودروها نداشت و تیم های حاضر در مسابقات با هدف فراهم آوردن فرصت های بهتر برای سبقت گرفتن خودروها از یکدیگر و جذابیت بیشتر مسابقات به حذف بالهٔ متحرک جلو و در مقابل به استفاده از این سامانه رأی دادند. [ ۲] [ ۳]
دی آراس در خودروهای فرمول یک با فشردن یک دکمه، کشیدن یک اهرم یا فشردن یک پدال توسط راننده و به واسطهٔ حرکت تیغهٔ بالایی بالهٔ عقب خودرو با استفاده از یک فعال کنندهٔ هیدرولیکی فعال می شود. بازشدن دی آراس باعث کاهش نیروی پسار در بالهٔ عقب و افزایش سرعت خودرو جهت سبقت گرفتن از خودروی جلویی می شود. [ ۳] فشردن پدال ترمز خودرو این سامانه را غیرفعال کرده و باعث بسته شدن بالهٔ خودرو می شود. [ ۲]
رانندگان در مسابقات فرمول یک در هر زمانی از مراحل تمرین و تعیین خط مجاز به استفاده از دی آراس هستند. اما در طول مسابقه، تنها در صورتی می توانند از این سامانه استفاده کنند که هنگام عبور از نقاط مشخص شده در مسیر مسابقه، در فاصلهٔ زمانی کمتر از یک ثانیه با خودروی جلویی خود قرار داشته باشند. [ ۲]