سامانه ماهواره ای ناوبری جهانی ( GNSS یا Global Navigation Satellite System یا به اختصار سمنج ) سیستم هایی هستند که به گیرنده های کوچک اجازه می دهند تا موقعیت خود را ( طول، عرض و ارتفاع جغرافیایی ) با خطای چند متری مشخص کنند. این قابلیت از طریق انتقال امواج رادیویی بین دستگاه و ماهواره صورت می گیرد. ایستگاه های ثابت زمینی می توانند برای محاسبه بسیار دقیق زمان برای آزمایش های علمی استفاده شوند.
در حال حاضر، سامانه موقعیت یاب جهانی ( GPS ) تمام فعال متعلق به آمریکاست که NAVSTAR نام دارد و در حال تقویت است. سامانهٔ گلوناس ( GLONASS ) متعلق به روسیه در حال تقویت است تا به اهداف نظامی و تجاری خود دست یابد. کشور چین اعلام کرده تا سال ۲۰۱۵ سیستم موقعیت یاب محلی Beidou را با سیستم ناوبری جهانی خود یعنی COMPASS ترکیب می کند. سیستم ناوبری اتحادیه اروپا با نام گالیلئو ( Galileo ) در مرحله توسعه است و اکنون فعال است.
یک سیستم ناوبری ماهواره ای با پوشش جهانی ممکن است یک سیستم ماهواره ای ناوبری جهانی ( سمنج یا GNSS ) نامیده شود. از سپتامبر ۲۰۲۰، سیستم موقعیت یابی جهانی ایالات متحده ( GPS ) ، سیستم ماهواره ناوبری جهانی روسیه ( GLONASS ) ، سیستم ماهواره ای ناوبری BeiDou چین[ ۱] و گالیله اتحادیه اروپا[ ۲] سمنج های کاملاً عملیاتی هستند. سیستم ماهواره Quasi - Zenith ژاپن یک سیستم تقویت ماهواره ای مبتنی بر GPS ( ایالات متحده ) برای افزایش دقت GPS است و ناوبری ماهواره ای مستقل از GPS برای سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است. [ ۳] سیستم ماهواره ای ناوبری منطقه ای هند ( IRNSS ) قصد دارد در طولانی مدت به یک نسخه جهانی گسترش یابد. [ ۴] ادغام سیستم موقعیت یابی جهانی ایالات متحده ( GPS ) و سیستم ماهواره ناوبری جهانی روسیه ( GLONASS ) اولین بار توسط جواد اشجعی انجام گرفت. [ ۵] [ ۶]
GNSSها بر اساس میزان دقتی که دارند همچنین قابلیت نظارت آن ها برای استفاده عموم به رده های زیر تقسیم می شوند:
• GNSS - ۱: نسل اول سیستم و ترکیبی است از ماهواره های ناوبری موجود ( GPS یا GLONASS ) با ایستگاههای تقویت ماهواره ای ( SBAS - Satellite Based Augmentation Systems ) یا زمینی ( GBAS - Ground Based Augmentation Systems ) . در آمریکا بخش ماهواره ای سیستم، یک سیستم تقویت گسترده ( WAAS - Wide Area Augmentation System ) است. در اروپا، سرویس ایستگاههای ناوبری سراسری اروپایی ( EGNOS - European Geostationary Navigation Overlay Service ) ، در ژاپن سیستم تقویت ماهواره ای چندکاره ( MASAS - Multi - Functional Satellite Augmentation System ) . ایستگاههای تقویت زمینی معمولاً از سامانه تقویت محلی ( LAAS - Local Area Augmentation System ) تشکیل شده اند.
• GNSS - ۲: نسل دوم سیستم های ناوبری هستند که به طور مستقل کاربرد غیرنظامی سیستم را فراهم می کنند ( مانند گالیلئو اروپا ) این سیستم ها دقت و کارایی مورد نیاز کاربردهای غیرنظامی سیستم را در اختیار قرار می دهند. این سامانه ها از بسامدهای L۱ و L۲ برای کاربرد غیرنظامی و بسامد L۵ برای همگرایی استفاده می شود.
• Core Satellite:ماهواره های اصلی سیستم ناوبری. در حال حاضر GPS، Galileo و GLONASS
• SBAS: سیستم های تقویت سراسری ماهواره ای مانند Omnistar و StarFire
• SBASهای محلی: WAAS آمریکا، EGNOS اروپا، MSAS ژاپن و GAGAN هندوستان
• SNSهای محلی: یا سیستم های ناوبری ماهواره ای محلی مانند QZSS ژاپن، IRNSS هندوستان و Beidou چین
• GBAS قاره ای: مانند GRAS استرالیا DGPS آمریکا ( مربوط به سازمان حمل و نقل )
• GBAS محلی: مانند شبکه های CORS
• GBAS محلی نمونه گیری شده از یک ایستگاه اصلاح زمان واقعی جنبش ها ( RTK ) متعلق به GPS
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حال حاضر، سامانه موقعیت یاب جهانی ( GPS ) تمام فعال متعلق به آمریکاست که NAVSTAR نام دارد و در حال تقویت است. سامانهٔ گلوناس ( GLONASS ) متعلق به روسیه در حال تقویت است تا به اهداف نظامی و تجاری خود دست یابد. کشور چین اعلام کرده تا سال ۲۰۱۵ سیستم موقعیت یاب محلی Beidou را با سیستم ناوبری جهانی خود یعنی COMPASS ترکیب می کند. سیستم ناوبری اتحادیه اروپا با نام گالیلئو ( Galileo ) در مرحله توسعه است و اکنون فعال است.
یک سیستم ناوبری ماهواره ای با پوشش جهانی ممکن است یک سیستم ماهواره ای ناوبری جهانی ( سمنج یا GNSS ) نامیده شود. از سپتامبر ۲۰۲۰، سیستم موقعیت یابی جهانی ایالات متحده ( GPS ) ، سیستم ماهواره ناوبری جهانی روسیه ( GLONASS ) ، سیستم ماهواره ای ناوبری BeiDou چین[ ۱] و گالیله اتحادیه اروپا[ ۲] سمنج های کاملاً عملیاتی هستند. سیستم ماهواره Quasi - Zenith ژاپن یک سیستم تقویت ماهواره ای مبتنی بر GPS ( ایالات متحده ) برای افزایش دقت GPS است و ناوبری ماهواره ای مستقل از GPS برای سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است. [ ۳] سیستم ماهواره ای ناوبری منطقه ای هند ( IRNSS ) قصد دارد در طولانی مدت به یک نسخه جهانی گسترش یابد. [ ۴] ادغام سیستم موقعیت یابی جهانی ایالات متحده ( GPS ) و سیستم ماهواره ناوبری جهانی روسیه ( GLONASS ) اولین بار توسط جواد اشجعی انجام گرفت. [ ۵] [ ۶]
GNSSها بر اساس میزان دقتی که دارند همچنین قابلیت نظارت آن ها برای استفاده عموم به رده های زیر تقسیم می شوند:
• GNSS - ۱: نسل اول سیستم و ترکیبی است از ماهواره های ناوبری موجود ( GPS یا GLONASS ) با ایستگاههای تقویت ماهواره ای ( SBAS - Satellite Based Augmentation Systems ) یا زمینی ( GBAS - Ground Based Augmentation Systems ) . در آمریکا بخش ماهواره ای سیستم، یک سیستم تقویت گسترده ( WAAS - Wide Area Augmentation System ) است. در اروپا، سرویس ایستگاههای ناوبری سراسری اروپایی ( EGNOS - European Geostationary Navigation Overlay Service ) ، در ژاپن سیستم تقویت ماهواره ای چندکاره ( MASAS - Multi - Functional Satellite Augmentation System ) . ایستگاههای تقویت زمینی معمولاً از سامانه تقویت محلی ( LAAS - Local Area Augmentation System ) تشکیل شده اند.
• GNSS - ۲: نسل دوم سیستم های ناوبری هستند که به طور مستقل کاربرد غیرنظامی سیستم را فراهم می کنند ( مانند گالیلئو اروپا ) این سیستم ها دقت و کارایی مورد نیاز کاربردهای غیرنظامی سیستم را در اختیار قرار می دهند. این سامانه ها از بسامدهای L۱ و L۲ برای کاربرد غیرنظامی و بسامد L۵ برای همگرایی استفاده می شود.
• Core Satellite:ماهواره های اصلی سیستم ناوبری. در حال حاضر GPS، Galileo و GLONASS
• SBAS: سیستم های تقویت سراسری ماهواره ای مانند Omnistar و StarFire
• SBASهای محلی: WAAS آمریکا، EGNOS اروپا، MSAS ژاپن و GAGAN هندوستان
• SNSهای محلی: یا سیستم های ناوبری ماهواره ای محلی مانند QZSS ژاپن، IRNSS هندوستان و Beidou چین
• GBAS قاره ای: مانند GRAS استرالیا DGPS آمریکا ( مربوط به سازمان حمل و نقل )
• GBAS محلی: مانند شبکه های CORS
• GBAS محلی نمونه گیری شده از یک ایستگاه اصلاح زمان واقعی جنبش ها ( RTK ) متعلق به GPS
