در ترابری ریلی، یک سامانه ریل برقی ( انگلیسی: Railway electrification system ) ، نیروی برق را به قطارهای راه آهن و ترامواها بدون نیاز به موتور در لوکوموتیو یا منبع سوخت محلی تأمین می کند. راه آهن های برقی از لوکوموتیوهای برقی ( حمل مسافر یا بار در واگن های جداگانه ) ، قطار خودکشش الکتریکی ( ماشین های مسافربری با موتورهای خود ) یا هر دو استفاده می کنند. برق مورد نیاز معمولاً در ایستگاه های بزرگ و نسبتاً کارآمد تولید می شود وبه شبکه راه آهن منتقل وبه قطارها توزیع می شود. برخی از راه آهن های برقی ایستگاه های تولید و خطوط انتقال اختصاصی خود را دارند، اما بیشتر آنها برق را از یک شرکت برق خریداری می کنند. راه آهن معمولاً خطوط توزیع، سوئیچ ها و ترانسفورماتورهای خود را فراهم می کند. خط برق هوایی یا ریل سوم معمولاً نقش
اصلی را در انتقال جریان برقی به لکوموتیو دارند.
نیرو به قطارهای متحرک با یک رسانای الکتریکی ( تقریباً ) پیوسته در امتداد مسیر ریل که معمولاً به یکی از دو شکل می رود، تأمین می شود: یک خط هوایی، معلق از تیرها یا برج ها در امتداد مسیر یا از سازه یا سقف تونل، یا ریل سوم نصب شده در سطح مسیر و با یک " کفش پیکاپ " کشویی تماس می گیرد. هر دو سیستم خط هوایی و ریل سوم معمولاً از ریل ها به عنوان رسانای الکتریکی مورد نیاز خود استفاده می کنند، اما برخی از سیستم ها از ریل چهارم جداگانه برای این منظور استفاده می کنند.
در مقایسه با جایگزین این نوع سامانه که لوکوموتیو دیزلی است، راه آهن های برقی بازده انرژی بهتر، انتشار گاز خروجی کمتر و هزینه های عملیاتی کمتر را ارائه می دهد. لوکوموتیوهای الکتریکی نیز معمولاً ساکت تر، قوی تر و پاسخگوتر و قابل اعتمادتر از دیزل ها هستند. آنها هیچ انتشار گازی محلی ندارند، که یک مزیت مهم در تونل ها و مناطق شهری است. برخی از سیستم های کشش الکتریکی، ترمز احیاکننده انرژی را ارائه می کنند که انرژی جنبشی قطار را دوباره به برق تبدیل می کند و آن را به سیستم تغذیه بازمی گرداند تا توسط قطارهای دیگر یا شبکه عمومی استفاده شود. در حالی که لوکوموتیوهای دیزلی فرآورده های نفتی را می سوزانند، الکتریسیته می تواند از منابع مختلف از جمله انرژی های تجدیدپذیر تولید شود. [ ۱] از لحاظ تاریخی نگرانی های از استقلال منابع انرژی نقش مهمی در تصمیم گیری برای برق رسانی خطوط راه آهن ایفا کرده است. کنفدراسیون محصور در خشکی سوئیس که تقریباً به طور کامل فاقد ذخایر نفت یا زغال سنگ است، اما دارای انرژی آبی فراوان است ، شبکه ریلی خود را تا حدی در واکنش به مشکلات عرضه اقتصادی در طول هر دو جنگ جهانی برقی کرد. [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصلی را در انتقال جریان برقی به لکوموتیو دارند.
نیرو به قطارهای متحرک با یک رسانای الکتریکی ( تقریباً ) پیوسته در امتداد مسیر ریل که معمولاً به یکی از دو شکل می رود، تأمین می شود: یک خط هوایی، معلق از تیرها یا برج ها در امتداد مسیر یا از سازه یا سقف تونل، یا ریل سوم نصب شده در سطح مسیر و با یک " کفش پیکاپ " کشویی تماس می گیرد. هر دو سیستم خط هوایی و ریل سوم معمولاً از ریل ها به عنوان رسانای الکتریکی مورد نیاز خود استفاده می کنند، اما برخی از سیستم ها از ریل چهارم جداگانه برای این منظور استفاده می کنند.
در مقایسه با جایگزین این نوع سامانه که لوکوموتیو دیزلی است، راه آهن های برقی بازده انرژی بهتر، انتشار گاز خروجی کمتر و هزینه های عملیاتی کمتر را ارائه می دهد. لوکوموتیوهای الکتریکی نیز معمولاً ساکت تر، قوی تر و پاسخگوتر و قابل اعتمادتر از دیزل ها هستند. آنها هیچ انتشار گازی محلی ندارند، که یک مزیت مهم در تونل ها و مناطق شهری است. برخی از سیستم های کشش الکتریکی، ترمز احیاکننده انرژی را ارائه می کنند که انرژی جنبشی قطار را دوباره به برق تبدیل می کند و آن را به سیستم تغذیه بازمی گرداند تا توسط قطارهای دیگر یا شبکه عمومی استفاده شود. در حالی که لوکوموتیوهای دیزلی فرآورده های نفتی را می سوزانند، الکتریسیته می تواند از منابع مختلف از جمله انرژی های تجدیدپذیر تولید شود. [ ۱] از لحاظ تاریخی نگرانی های از استقلال منابع انرژی نقش مهمی در تصمیم گیری برای برق رسانی خطوط راه آهن ایفا کرده است. کنفدراسیون محصور در خشکی سوئیس که تقریباً به طور کامل فاقد ذخایر نفت یا زغال سنگ است، اما دارای انرژی آبی فراوان است ، شبکه ریلی خود را تا حدی در واکنش به مشکلات عرضه اقتصادی در طول هر دو جنگ جهانی برقی کرد. [ ۲] [ ۳]
wiki: سامانه ریل برقی