سامانه اتوبوس برقی تهران برای نخستین بار در سال ۱۳۷۱ راه اندازی شد و سری اول این نوع اتوبوس ها وارد شد. در سال ۱۳۸۸، سری دوم این اتوبوس ها نیز وارد ناوگان حمل و نقل شهری تهران شد.
به دلایل مشکلات زیادی که این نوع از اتوبوس ها داشتند، بعدا جمع آوری شدند.
... [مشاهده متن کامل]
مدیر عامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در اواسط سال ۱۳۹۹ گفت: این اتوبوس ها با شکل و ظاهری نو، به تهران بر میگردند.
موضوع راه اندازی خطوط اتوبوس برقی تهران اواخر دهه ۶۰ مطرح شد. هدف توسعه حمل و نقل عمومی، کمک به کاهش آلودگی هوا و حل معضل ترافیک بود. براساس طرح اولیه، طول مسیر خط یک اتوبوس برقی ۱۸ کیلومتر تعیین شده بود ولی سرانجام به ۸ کیلومتر کاهش یافت. شرکت کنترل ترافیک با همکاری پیمانکار خارجی پیش از سال ۱۳۶۹ همه دکل ها و کابل های تامین برق را برپا کرد. جالب است بدانیم پروفایل حرکت ناوگان برقی در آن زمان، شباهت زیادی به مسیر فعلی اتوبوس های تندرو میدان آزادی به تهرانپارس داشت. با نصب دکل ها و کابل های هوایی، پست های برق نیز مورد بهره برداری قرار گرفت. به طور همزمان کار ساخت اتوبوس های برقی دوکابین SKODA 15Tr در کشور چکسلواکی ( سابق ) انجام شد. اتوبوس ها به صورت CBU در اروپای مرکزی ( کارخانه اشکودا ) تولید و با قطار باری تا ایران حمل شدند. سرانجام در سال ۱۳۷۰، این مسیر توسط رئیس جمهور وقت اکبر هاشمی رفسنجانی و شهردار وقت غلامحسین کرباسچی افتتاح شد. اتوبوس برقی در سال 1370 توسط اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور افتتاح شد. قبل از تهران کشورهای بلوک شرق یعنی شوروی سابق ( روسیه ) ، چک، اسلواکی، مجارستان، اوکراین، استونی، لتونی، لیتوانی و… انواع مختلف اتوبوس اشکودا را داشتند. اتوبوس های سری ۱۵Tr بین سال های ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۴ تولید شدند. مزیت مهم این خودرو در مقایسه با اتوبوس های دیزلی رایج وجود کابین مفصلی با شعاع گردش زیاد، صدای بسیار کم، ظرفیت مسافرگیری بالا و تعمیر و نگهداری آسان و کم هزینه بود. اتوبوس برقی اشکودا ۱۵Tr مشهور به ترولی باس «trolleybus»، گنجایش ۱۴۵ تا ۱۸۰ مسافر را داشت. دو پیشرانه از نوع موتور الکتریکی DC با توان ۱۲۰ و ۱۰۰ کیلووات نیروی رانشی اتوبوس را تامین می کرد. برق مورد نیاز از طریق دو عدد شاخک، متصل به کابل های بالاسری و چند پُست اختصاصی تامین می شد. اتوبوس SKODA 15Tr در ۱۳ تیپ ساخته شد.
توضیحات:
به دلایل مشکلات زیادی که این نوع از اتوبوس ها داشتند، بعدا جمع آوری شدند.
... [مشاهده متن کامل]
مدیر عامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در اواسط سال ۱۳۹۹ گفت: این اتوبوس ها با شکل و ظاهری نو، به تهران بر میگردند.
موضوع راه اندازی خطوط اتوبوس برقی تهران اواخر دهه ۶۰ مطرح شد. هدف توسعه حمل و نقل عمومی، کمک به کاهش آلودگی هوا و حل معضل ترافیک بود. براساس طرح اولیه، طول مسیر خط یک اتوبوس برقی ۱۸ کیلومتر تعیین شده بود ولی سرانجام به ۸ کیلومتر کاهش یافت. شرکت کنترل ترافیک با همکاری پیمانکار خارجی پیش از سال ۱۳۶۹ همه دکل ها و کابل های تامین برق را برپا کرد. جالب است بدانیم پروفایل حرکت ناوگان برقی در آن زمان، شباهت زیادی به مسیر فعلی اتوبوس های تندرو میدان آزادی به تهرانپارس داشت. با نصب دکل ها و کابل های هوایی، پست های برق نیز مورد بهره برداری قرار گرفت. به طور همزمان کار ساخت اتوبوس های برقی دوکابین SKODA 15Tr در کشور چکسلواکی ( سابق ) انجام شد. اتوبوس ها به صورت CBU در اروپای مرکزی ( کارخانه اشکودا ) تولید و با قطار باری تا ایران حمل شدند. سرانجام در سال ۱۳۷۰، این مسیر توسط رئیس جمهور وقت اکبر هاشمی رفسنجانی و شهردار وقت غلامحسین کرباسچی افتتاح شد. اتوبوس برقی در سال 1370 توسط اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور افتتاح شد. قبل از تهران کشورهای بلوک شرق یعنی شوروی سابق ( روسیه ) ، چک، اسلواکی، مجارستان، اوکراین، استونی، لتونی، لیتوانی و… انواع مختلف اتوبوس اشکودا را داشتند. اتوبوس های سری ۱۵Tr بین سال های ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۴ تولید شدند. مزیت مهم این خودرو در مقایسه با اتوبوس های دیزلی رایج وجود کابین مفصلی با شعاع گردش زیاد، صدای بسیار کم، ظرفیت مسافرگیری بالا و تعمیر و نگهداری آسان و کم هزینه بود. اتوبوس برقی اشکودا ۱۵Tr مشهور به ترولی باس «trolleybus»، گنجایش ۱۴۵ تا ۱۸۰ مسافر را داشت. دو پیشرانه از نوع موتور الکتریکی DC با توان ۱۲۰ و ۱۰۰ کیلووات نیروی رانشی اتوبوس را تامین می کرد. برق مورد نیاز از طریق دو عدد شاخک، متصل به کابل های بالاسری و چند پُست اختصاصی تامین می شد. اتوبوس SKODA 15Tr در ۱۳ تیپ ساخته شد.
توضیحات:
