سالیوت

دانشنامه آزاد فارسی

سالیوت (Salyut)
(کلمه ای روسی به معنیِ «دُرود») هر یک از هفت ایستگاه فضایی، که اتحاد شوروی، از۱۹۷۱ تا ۱۹۸۶، آن ها را به فضا پرتاب کرد. هر سالیوت را به شکل استوانه ای با پانزده متر طول و نوزده تُن وزن می ساختند و هر یک دو یا سه سرنشین را همزمان، برای عملیاتی که ممکن بود هشت ماه طول بکشد، در خود جا می داد. سالیوت ۱ در ۱۹ آوریل ۱۹۷۱ پرتاب شد و ۲۳ روز در ماه ژوئن، محل اقامت سه سرنشین بود. همۀ این سرنشینان ضمن بازگشت به زمین، بر اثر کاهش فشار سفینۀ حامل شان، سایوز، جان باختند. در ۱۹۷۳، سالیوت ۲ پیش از این که فضانوردان در آن ساکن شوند، در مدارش منفجر شد. نخستین مأموریت کاملاً موفقیت آمیز سالیوت، عملیات چهارده روزه ای با سالیوت ۳ در ژوئیۀ ۱۹۷۴ بود. در ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵، گروهی سه نفره از کیهان نوردان رکورد اقامت ۲۳۷ روزه در فضا را با اقامت در سالیوت ۷ برجا گذاشتند. در ۱۹۸۶، ایستگاه فضایی میر جانشین مجموعۀ ایستگاه های سالیوت شد. میرطرحی پیشرفته تر بود که با واحدهای اضافی پرتاب شده از زمین قابلیت گسترش داشت. سرنشینان ایستگاه های سالیوت زمین و آسمان را رصد کردند و پردازش مواد را در شرایط بی وزنی عملی ساختند. سالیوت ۷ آخرین ایستگاه از مجموعۀ سالیوت بود که در فوریۀ ۱۹۹۱ به زمین سقوط کرد و بقایای آن در آرژانتین پراکنده شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس