سالومون اگوست اندره

سالومون آگوست آندره. سالومون آگوست آندره ( Salomon August Andrée ) ( متولد ۱۸ اکتبر ۱۸۵۴ در گراننا، اسملاند – درگذشت اکتبر ۱۸۹۷ در کویتویای شمالگان نروژ ) ، که اغلب او را به نام اِس. اِی آندره ( S. A. Andrée ) می شناختند، یک مهندس، فیزیک دان، هوانورد و کاوشگر قطب اهل سوئد بود. آندره در حین تلاش برای رهبری یک سفر برای رسیدن به قطب شمال جغرافیایی با بالون هیدروژنی درگذشت. سفر بالون در رسیدن به قطب ناموفق بود و منجر به کشته شدن هر سه نفر از شرکت کنندگان آن شد.
آندره در شهر کوچکی به نام گراننا در سوئد به دنیا آمد. او با مادرش، به خصوص پس از مرگ پدرش در سال ۱۸۷۰، رابطه بسیار نزدیکی داشت. آندره پس از تحصیل در مؤسسه سلطنتی فناوری در استکهلم، سال ۱۸۷۴ در رشته مهندسی مکانیک فارغ التحصیل شد. وی در سال ۱۸۷۶ به نمایشگاه سده در فیلادلفیا رفت و در آنجا به عنوان خدمتگار در غرفه سوئدی مشغول به کار شد. آندره در طول سفر خود به ایالات متحده کتابی در مورد بادهای تجارتی خواند و با هوانورد آمریکایی، جان وایز، ملاقات کرد. این آشنایی ها زمینه علاقه همیشگی او به سفر با بالون را فراهم کرد. آندره به سوئدی بازگشت و یک مغازه ماشین فروشی افتتاح نمود و الی سال ۱۸۸۰ در آنجا کار کرد. وی در این حرفه موفق نبود و به زودی پشت شغل دیگری رفت. [ ۱]
از سال ۱۸۸۰ الی ۱۸۸۲، او معاون مؤسسه سلطنتی فناوری بود و در ۱۸۸۲–۱۸۸۳ در یک سفر علمی سوئدیی به اسپیتسبرگ شرکت کرد. این سفر به رهبری نیلز اکهلم صورت گرفت و آندره مسئول مشاهدات مربوط به تولید برق از باد بود. آندره از سال ۱۸۸۵ الی پایان عمرش در اداره ثبت اختراعات سوئدی کار می کرد. او همچنین از سال ۱۸۹۱ الی ۱۸۹۴ یکی از اعضای لیبرال شورای شهر استکهلم بود. آندره به عنوان یک دانشمند، در مورد الکتریسیته هوا، هدایت گرما و اختراعات مجلات علمی منتشر کرد. او که دوست صمیمی یوناس پاتریک لیونگستروم بود، سهم مهمی در آموزش پسران او، بیرگر و فردریک لیونگستروم داشت. [ ۲]
نگاه او به زندگی بر اساس علوم طبیعی بود و هیچ علاقه ای به هنر یا ادبیات نداشت. آندره به توسعه صنعتی و تکنیکی معتقد بود و تأکید می کرد که حقوق زنان در نتیجه پیشرفت تکنیکی به دست می آید.
پروژه اکتشاف قطبی او که از سوی آکادمی سلطنتی علوم سوئدی و افرادی مانند پادشاه اسکار دوم و آلفرد نوبل حمایت و تأمین مالی می شد، مورد توجه بسیاری قرار گرفت و به عنوان یک طرح جسورانه و میهن پرستانه معرفی شد. [ ۳] به منظور شروع سفر قطب شمال، اولین تلاش برای هوا کردن بالون اورنن ( عقاب ) در تابستان ۱۸۹۶ در جزیره دانِس واقع در غرب مجمع الجزایر سوالبارد انجام شد. اما بادها مانع شروع سفر شدند. آندره در ۱۱ ژوئیه ۱۸۹۷ مجدداً تلاش کرد تا بالون را هوا کند. او همراه با مهندس کنوت فرنکل و عکاسی به نام نیلز استریندبرگ ( نوه برادر آگوست استریندبرگ، نمایش نامه نویس ) بالون را هوا کردند و این بالون به مدت ۶۵ ساعت حرکت کرد. با این حال، این پرواز از نوع هدایت شده نبود. در هنگام بلند شدن، از مجموع سه طناب لغزشی متصل به محفظه بالون، دو طناب پاره شدند. قرار بود این طناب ها روی یخ قلاب شوند و لذا به عنوان نوعی سکان عمل کنند ( این مورد توسط خدمه زمینی مشاهده شد ) . آنها ده ساعت پس از بلند شدن، در بادهای شدید ناشی از طوفانی که در ناحیه در جریان بود، گرفتار شدند. وزش بادهای شدید ادامه پیدا کرد و همراه با باران، باعث ایجاد یخ روی بالون شد و از ادامه پرواز جلوگیری کرد. به احتمال زیاد آندره قبل از پایان پرواز، فهمیده بود که هرگز به قطب نزدیک نخواهند شد.