سالومن
لغت نامه دهخدا
سالومن. [ ل ُ م ُ ] ( اِخ ) پسر و جانشین داوید . او از سال 973 تا 935 ق.م. حکومت کرده است. او هم خود را مصروف زیبایی دول خود و ترتیب کلیسای بیت المقدس کرده است. عقل و استعداد او در شرق افسانه شده است. آداب و رسوم او مربوط به سه کتاب کلیسایی بیبل است.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید