سالو یا ۱۲۰ روز در سودوم ( به ایتالیایی: Salò o le 120 giornate di Sodoma ) فیلمی به کارگردانی پیر پائولو پازولینی، کارگردان ایتالیایی، محصول ۱۹۷۵ است. فیلم بر اساس کتاب ۱۲۰ روز در سودوم نوشتهٔ مارکی دوساد ساخته شده است. فیلم به علت خشونت سادیسمی عریان و گرافیکی اش از زمان انتشار تا به حال جنجالی بوده است از نظر منتقدان و روزنامه نگاران این فیلم رکیک ترین فیلم سینما میباشد پخش آن در ۶۲ کشور با توقیف مواجه شد ؛ در برخی کشورها نیز این فیلم همچنان ممنوع است.
... [مشاهده متن کامل]
این فیلم ممنوعه ترین اثر تاریخ سینما بوده و توسط بسیاری از منتقدان و تاریخ شناسان سینما مورد تحسین قرار گرفته و به انتخاب انجمن منتقدان فیلم شیکاگو شصت و پنجمین فیلم ترسناک تاریخ نام گرفت. همچنین طی نظرسنجی نشریه معتبر سایت اند ساوند از دید منتقدان جهان در رتبه ۲۰۲ ، و از دید کارگردانان جهان در رتبه ۷۵ برترین فیلم های تمام ادوار سینما قرار گرفت ؛ این فیلم اولین قسمت از سگانه مرگ پازولینی بود که پس از مرگ وی ادامه آن ناقص ماند .
پازولینی سه هفته پس از انتشار این فیلم به قتل رسید.
در ساختار سالو، پازولینی حلقه های جهنم را آن گونه که در دوزخ دانته به تفصیل تبیین شده، تحلیل می کند. به همین دلیل از این فیلم با نام دوزخ منتظر ( ANTINFERNO ) ، یا اتاق انتظار جهنم نیز یاد می شود.
به هنگامی که به ویلا وارد می شوند، حلقهٔ عصبیت ( circle of obsessions ) یا maniac آغاز می شود. حلقه، تحت استیلای بازگویی تفصیلی یا مبسوط تجربیات جنسی منحرف است که با اپیزودهای خشن، اختلال جنسی نشان گذاری می شود و استیلا توسط منحرفان که بر بالین پسران و دختران جوان حاضرند تضمین می شود. حلقه بعدی حلقه پلشتی ( circle of shit ) است. این حلقه با تصاویری از خود مدفوع خواری ( coprophagy ) جلوه گر می شود. فیلم با حلقه خون ( circle of blood ) تمام می شود که با تصاویری از شکنجه و مرگ همراه است. هر کدام از این حلقه ها را فاحشه ای جذاب معرفی می کند که زندگیش را صرف خدمت به تمایلات بنیادین هوس رانان کرده است.
فیلم با سکانس رقص دو پسر که یکی از آنها نام دوست دختر دیگری را میپرسد پایان میابد .
فیلم در ۲۳ نوامبر سال ۱۹۷۵ در جشنواره فیلم پاریس منتشر و پس از توقیف در سال ۱۹۷۶ اکران کوتاهی در ایتالیا داشت ؛ سال بعد در ۳ اکتبر ۱۹۷۷ در ایالات متحده اکران شد پس از آن این فیلم جنجالی و در بسیاری از کشور ها پخش آن با ممنوعیت مواجه شد . پخش فیلم در سال ۱۳۵۴ در همان ابتدا در ایران ممنوع و در روزنامه اطلاعات ایران از پازولینی به عنوان زشت نگاری یاد شد
... [مشاهده متن کامل]
این فیلم ممنوعه ترین اثر تاریخ سینما بوده و توسط بسیاری از منتقدان و تاریخ شناسان سینما مورد تحسین قرار گرفته و به انتخاب انجمن منتقدان فیلم شیکاگو شصت و پنجمین فیلم ترسناک تاریخ نام گرفت. همچنین طی نظرسنجی نشریه معتبر سایت اند ساوند از دید منتقدان جهان در رتبه ۲۰۲ ، و از دید کارگردانان جهان در رتبه ۷۵ برترین فیلم های تمام ادوار سینما قرار گرفت ؛ این فیلم اولین قسمت از سگانه مرگ پازولینی بود که پس از مرگ وی ادامه آن ناقص ماند .
پازولینی سه هفته پس از انتشار این فیلم به قتل رسید.
در ساختار سالو، پازولینی حلقه های جهنم را آن گونه که در دوزخ دانته به تفصیل تبیین شده، تحلیل می کند. به همین دلیل از این فیلم با نام دوزخ منتظر ( ANTINFERNO ) ، یا اتاق انتظار جهنم نیز یاد می شود.
به هنگامی که به ویلا وارد می شوند، حلقهٔ عصبیت ( circle of obsessions ) یا maniac آغاز می شود. حلقه، تحت استیلای بازگویی تفصیلی یا مبسوط تجربیات جنسی منحرف است که با اپیزودهای خشن، اختلال جنسی نشان گذاری می شود و استیلا توسط منحرفان که بر بالین پسران و دختران جوان حاضرند تضمین می شود. حلقه بعدی حلقه پلشتی ( circle of shit ) است. این حلقه با تصاویری از خود مدفوع خواری ( coprophagy ) جلوه گر می شود. فیلم با حلقه خون ( circle of blood ) تمام می شود که با تصاویری از شکنجه و مرگ همراه است. هر کدام از این حلقه ها را فاحشه ای جذاب معرفی می کند که زندگیش را صرف خدمت به تمایلات بنیادین هوس رانان کرده است.
فیلم با سکانس رقص دو پسر که یکی از آنها نام دوست دختر دیگری را میپرسد پایان میابد .
فیلم در ۲۳ نوامبر سال ۱۹۷۵ در جشنواره فیلم پاریس منتشر و پس از توقیف در سال ۱۹۷۶ اکران کوتاهی در ایتالیا داشت ؛ سال بعد در ۳ اکتبر ۱۹۷۷ در ایالات متحده اکران شد پس از آن این فیلم جنجالی و در بسیاری از کشور ها پخش آن با ممنوعیت مواجه شد . پخش فیلم در سال ۱۳۵۴ در همان ابتدا در ایران ممنوع و در روزنامه اطلاعات ایران از پازولینی به عنوان زشت نگاری یاد شد
