سالنامه کشور ایران پرتیراژترین سالنامه قرن ۱۴ شمسی ایران می باشد و همچنین با ۳۵ سال انتشار مداوم به لحاظ تداوم و استمرار در انتشار، با سابقه ترین سالنامه عمومی ایران محسوب میشود. این سالنامه در موسسه سالنامه کشور ایران به همت آقای محمدرضا میرزازمانی در قطع جیبی در دوره پهلوی اول و انقلاب اسلامی با همکاری ناشرانی همچون چاپخانه تابان، چاپخانه مقدم به چاپ رسید.
... [مشاهده متن کامل]
اولین نسخه از سالنامه کشور ایران در سال ۱۳۲۵ منتشر و با اقبال عامه مواجه شد و برطبق اسناد موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، در سال های بعد تعداد زیادی از نسخ آن به درخواست وزارت کشور پیش فروش می یافت.
در نخستین شماره های این سالنامه قسمتی جهت معرفی کارکنان دولتی و بنگاه هایی که در امور مربوطه جدیت دارند و اشخاص دیگری که در نقاط کشور به عمل های خیرخواهانه می پردازند، تخصیص داده شده بود. این بخش «آئینه سالنامه» نام داشت و هدف از آن ایجاد رقبت به سبقت جستن در فعالیت های مثبت ذکر شده بود. به همراه سالنامه کشور ایران، تقویم جیبی و سالنمای دیواری نیز به خوانندگان هدیه داده میشد.
این سالنامه با فائق آمدن بر دشواری های چاپ علاوه بر تولید محتوای آماری و اطلاعاتی عمومی مفید از سازمان های کشوری و لشکری مورد احتیاج همگان؛ مقالات علمی، ادبی، تاریخی و تقویم رخدادهای رسمی و … را نیز پوشش داد و مورد استقبال وزارت خانه ها، ادارات و ارگان های دولتی نیز واقع شد. از طرفی درخواست سفارت ایران در برخی کشورها همچون مصر از دولت ایران برای ارسال کتاب و سالنامه هایی، به جهت شناساندن ایران و ترقیات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آن موجبات رشد اینگونه نشریات پدید آمد.
کتاب های دیگری همچون «مجموعه م‍ن‍ش‍ور م‍ل‍ل م‍ت‍ح‍د و اس‍اس‍ن‍ام‍ه دی‍وان ب‍ی‍ن ال‍م‍ل‍ل‍ی دادگ‍س‍ت‍ری و اع‍لام‍ی‍ه ج‍ه‍ان‍ی ح‍ق‍وق ب‍ش‍ر» در سال ۱۳۳۲ توسط مدیر و موسس این سالنامه، آقای محمدرضا میرزازمانی، از مجموعه سالنامه کشور ایران استخراج و به صورت مجزا به چاپ رسیده است.
↑ http://opac. nlai. ir/opac - prod/bibliographic/1010417 ↑ سالنامه نگاری در ایران، فرید قاسمی، تهران:پروین، ۱۳۷۹ ↑ سالنامه کشور ایران، محمدرضا میرزازمانی، تهران:چا پخا نه مقدم ، ۱۳۵۹ ↑ http://opac. nlai. ir/opac - prod/bibliographic/5949130 ↑ سالنامه کشور ایران، محمدرضا میرزازمانی، تهران: چاپخانه تابان، ۱۳۲۵، ص ۴ ↑ ارمغان، دوره چهل و یکم، اردیبهشت ۱۳۵۱، شماره دو، ص ۱۴۳ ↑ http://opac. nlai. ir/opac - prod/bibliographic/4809942 ↑ مجموعه م‍ن‍ش‍ور م‍ل‍ل م‍ت‍ح‍د و اس‍اس‍ن‍ام‍ه دی‍وان ب‍ی‍ن ال‍م‍ل‍ل‍ی دادگ‍س‍ت‍ری و اع‍لام‍ی‍ه ج‍ه‍ان‍ی ح‍ق‍وق ب‍ش‍ر، محمدرضا میرزازمانی، تهران، ۱۳۳۲
... [مشاهده متن کامل]
اولین نسخه از سالنامه کشور ایران در سال ۱۳۲۵ منتشر و با اقبال عامه مواجه شد و برطبق اسناد موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، در سال های بعد تعداد زیادی از نسخ آن به درخواست وزارت کشور پیش فروش می یافت.
در نخستین شماره های این سالنامه قسمتی جهت معرفی کارکنان دولتی و بنگاه هایی که در امور مربوطه جدیت دارند و اشخاص دیگری که در نقاط کشور به عمل های خیرخواهانه می پردازند، تخصیص داده شده بود. این بخش «آئینه سالنامه» نام داشت و هدف از آن ایجاد رقبت به سبقت جستن در فعالیت های مثبت ذکر شده بود. به همراه سالنامه کشور ایران، تقویم جیبی و سالنمای دیواری نیز به خوانندگان هدیه داده میشد.
این سالنامه با فائق آمدن بر دشواری های چاپ علاوه بر تولید محتوای آماری و اطلاعاتی عمومی مفید از سازمان های کشوری و لشکری مورد احتیاج همگان؛ مقالات علمی، ادبی، تاریخی و تقویم رخدادهای رسمی و … را نیز پوشش داد و مورد استقبال وزارت خانه ها، ادارات و ارگان های دولتی نیز واقع شد. از طرفی درخواست سفارت ایران در برخی کشورها همچون مصر از دولت ایران برای ارسال کتاب و سالنامه هایی، به جهت شناساندن ایران و ترقیات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آن موجبات رشد اینگونه نشریات پدید آمد.
کتاب های دیگری همچون «مجموعه م‍ن‍ش‍ور م‍ل‍ل م‍ت‍ح‍د و اس‍اس‍ن‍ام‍ه دی‍وان ب‍ی‍ن ال‍م‍ل‍ل‍ی دادگ‍س‍ت‍ری و اع‍لام‍ی‍ه ج‍ه‍ان‍ی ح‍ق‍وق ب‍ش‍ر» در سال ۱۳۳۲ توسط مدیر و موسس این سالنامه، آقای محمدرضا میرزازمانی، از مجموعه سالنامه کشور ایران استخراج و به صورت مجزا به چاپ رسیده است.
↑ http://opac. nlai. ir/opac - prod/bibliographic/1010417 ↑ سالنامه نگاری در ایران، فرید قاسمی، تهران:پروین، ۱۳۷۹ ↑ سالنامه کشور ایران، محمدرضا میرزازمانی، تهران:چا پخا نه مقدم ، ۱۳۵۹ ↑ http://opac. nlai. ir/opac - prod/bibliographic/5949130 ↑ سالنامه کشور ایران، محمدرضا میرزازمانی، تهران: چاپخانه تابان، ۱۳۲۵، ص ۴ ↑ ارمغان، دوره چهل و یکم، اردیبهشت ۱۳۵۱، شماره دو، ص ۱۴۳ ↑ http://opac. nlai. ir/opac - prod/bibliographic/4809942 ↑ مجموعه م‍ن‍ش‍ور م‍ل‍ل م‍ت‍ح‍د و اس‍اس‍ن‍ام‍ه دی‍وان ب‍ی‍ن ال‍م‍ل‍ل‍ی دادگ‍س‍ت‍ری و اع‍لام‍ی‍ه ج‍ه‍ان‍ی ح‍ق‍وق ب‍ش‍ر، محمدرضا میرزازمانی، تهران، ۱۳۳۲
