سالمرگی رمانی ست نوشته اصغر الهی که در سال ۱۳۸۵ از سوی نشر چشمه منتشر شده است. الهی این کتاب را در سال ۱۳۷۰ نوشت اما تا پانزده سال بعد منتشرش نکرد. [ ۱] در سال ۱۳۸۶ جایزه بهترین رمان گلشیری را برنده شد و به چاپ سوم رسید، اما در دولت محمود احمدی نژاد، چاپ سوم کتاب اجازه توزیع نیافت. مجوز رمان برای تجدید چاپ لغو شد و چاپ مجدد منوط به بررسی دوباره اثر شد. [ ۲] [ ۳] سالمرگی در سال ۱۳۹۵ اجازه چاپ مجدد گرفت.
رمان، داستان مردی ست پریشان احوال به نام عمرانی. او مدام از سوی لیلا، همسرش، به خاطر بیماری، شاعرپیشگی، بی کاری و بالاخره مرگ فرزندشان، سیاوش، شماتت می شود. عمرانی هم خود را در مرگ فرزندش مقصر می داند و برای رهایی از عذاب وجدان چاره ای جز خودکشی نمی بیند. رگ دست هایش را می زاند و در حال احتضار به هذیان گویی می افتد. عمرانی در یک سلسله «واگویی های روانی»، حوادث دوران کودکی، مرگ نزدیکان و شهادت فرزندش را به خاطر می آورد. در این هذیان ها، لیلا نیز حاضر است و گاهی رشتهٔ سخن را به دست می گیرد. او نیز در ترس و اضطراب و تردید و عذاب وجدان به سر می برد. از یک سو تردید دارد که فرزند حقیقی پدرش باشد و از سوی دیگر خود را به خاطر مرگ سیاوش ملامت می کند. لیلا در روزگار جوانی در فرانسه عاشق مردی انقلابی شده و از او باردار شده بود. بعد به این بارداری ناخواسته پایان داده بود. به گمان او، مرگ سیاوش، تقاص گناه سقط جنین است. لیلا هم راه نجات را در خودکشی می داند اما جراتش را ندارد. [ ۴]
رمان به شیوه خطی روایت نمی شود بلکه ساختاری پازل گونه دارد. خواننده با کنار هم گذاشتن داستان شخصیت ها به کلیت اثر دست پیدا می کند. [ ۴] شیوه نویسنده برای روایت این داستان مبتنی بر تداعی آزاد سیال ذهن است، بازتاب واقعیت در ذهن پریشان شخصیت ها دیده می شود. درونمایه اصلی داستان مرگ است. روابط بینامتنی هم با داستان های تراژیک شاهنامه مانند رستم و سهراب، رستم و اسفندیار، کیکاووس و سیاوش و روایت های دینی مانند داستان آفرینش، ابراهیم و اسماعیل و عاشورا دارد. نویسنده حمله کیومرث و افراسیاب به سیاوش را به شکل حمله عراق به ایران نشان می دهد که در اثر آن زندگی نابود می شود و برای این که زندگی دوباره جریان پیدا کند باید خونی بر زمین ریخته شود. خون سیاوش، یا خون پسر راوی و رزمندگان دیگر. [ ۱] این مضمون تصویر کننده ی فرزندکشی است. آرنالدو راسکووسکی روانکاو آرژانتینی در کتاب فرزندکشی به تفصیل ریشه های اسطوره ای و مذهبی کشتن فرزند را بررسی کرده است. ماریا ابراهیم داستان سالمرگی را بر پایه ی این دیدگاه در مقاله ی تبارشناسی فرزندکشی تحلیل کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرمان، داستان مردی ست پریشان احوال به نام عمرانی. او مدام از سوی لیلا، همسرش، به خاطر بیماری، شاعرپیشگی، بی کاری و بالاخره مرگ فرزندشان، سیاوش، شماتت می شود. عمرانی هم خود را در مرگ فرزندش مقصر می داند و برای رهایی از عذاب وجدان چاره ای جز خودکشی نمی بیند. رگ دست هایش را می زاند و در حال احتضار به هذیان گویی می افتد. عمرانی در یک سلسله «واگویی های روانی»، حوادث دوران کودکی، مرگ نزدیکان و شهادت فرزندش را به خاطر می آورد. در این هذیان ها، لیلا نیز حاضر است و گاهی رشتهٔ سخن را به دست می گیرد. او نیز در ترس و اضطراب و تردید و عذاب وجدان به سر می برد. از یک سو تردید دارد که فرزند حقیقی پدرش باشد و از سوی دیگر خود را به خاطر مرگ سیاوش ملامت می کند. لیلا در روزگار جوانی در فرانسه عاشق مردی انقلابی شده و از او باردار شده بود. بعد به این بارداری ناخواسته پایان داده بود. به گمان او، مرگ سیاوش، تقاص گناه سقط جنین است. لیلا هم راه نجات را در خودکشی می داند اما جراتش را ندارد. [ ۴]
رمان به شیوه خطی روایت نمی شود بلکه ساختاری پازل گونه دارد. خواننده با کنار هم گذاشتن داستان شخصیت ها به کلیت اثر دست پیدا می کند. [ ۴] شیوه نویسنده برای روایت این داستان مبتنی بر تداعی آزاد سیال ذهن است، بازتاب واقعیت در ذهن پریشان شخصیت ها دیده می شود. درونمایه اصلی داستان مرگ است. روابط بینامتنی هم با داستان های تراژیک شاهنامه مانند رستم و سهراب، رستم و اسفندیار، کیکاووس و سیاوش و روایت های دینی مانند داستان آفرینش، ابراهیم و اسماعیل و عاشورا دارد. نویسنده حمله کیومرث و افراسیاب به سیاوش را به شکل حمله عراق به ایران نشان می دهد که در اثر آن زندگی نابود می شود و برای این که زندگی دوباره جریان پیدا کند باید خونی بر زمین ریخته شود. خون سیاوش، یا خون پسر راوی و رزمندگان دیگر. [ ۱] این مضمون تصویر کننده ی فرزندکشی است. آرنالدو راسکووسکی روانکاو آرژانتینی در کتاب فرزندکشی به تفصیل ریشه های اسطوره ای و مذهبی کشتن فرزند را بررسی کرده است. ماریا ابراهیم داستان سالمرگی را بر پایه ی این دیدگاه در مقاله ی تبارشناسی فرزندکشی تحلیل کرده است.
wiki: سالمرگی