سال یابی با پتاسیم ـ ارگون

سال یابی با پتاسیم ـ آرگون. سال یابی با پُتاسیم ـ آرگون (potassium-argon dating)
روش سال یابی ایزوتوپی مبتنی بر واپاشی پرتوزای پتاسیم ـ۴۰ (K۴۰) به ایزوتوپ پایدار آرگون ـ۴۰ (Ar۴۰). زمان بر پایۀ نیم عمرِشناخته شدۀ K۴۰، و نسبتK۴۰بهAr۴۰محاسبه می شود. برای تعیین سن نمونۀ سنگ هایی از حدود ۱۰۰هزار تا ۳۰میلیون سال پیش این روش کارا بوده است. این روش در اصل برای تعیین عمر لایه های آتشفشانی در توالی های چینه شناختیدارای نهشته های باستان شناختی و زمان بندی دیرین مغناطیسی معکوسبه کار برده می شود. عواملی نظیر آلودگی نمونهبراثر آرگون جذب شده از هوا و اتلاف گاز آرگون براثر نفوذ از مادّۀ معدنی، کاربرد این شیوه را محدود می کند. سال یابی با پتاسیم ـ آرگون موجب شده است که تعیین تاریخ نگاری در زمینۀ تحول و توسعه انسان نماهاامکان پذیر شود. با این روش قدمت سنگوارۀ نیای برجامانده Aegyptopithecuszeuxis، از فیومدر مصر، حدود ۲.۸میلیون و عمر نخستین گونۀ شناخته شدۀ انسان، (جمجمۀ ۱۴۷۰، از تورکانای شرقی، واقع در کنیا) حدود ۱.۸میلیون سال محاسبه شده است. از این روش برای تعیین عمر نخستین انسان ها در سایر کاوشگاه های افریقایی از قبیل حدّار، اتیوپی، و در درۀ اولدووایی، تانزانیا، نیز استفاده کرده اند. در محل اخیر قدمت ۲میلیون سال، براساس سال یابی با پتاسیم ـ آرگون برای پوک سنگ آتشفشانیسنگ پاو مواد دیگر برآورد شده است.