سال کبیر

اصطلاح سال کبیر بیش از یک معنی اصلی دارد. این اصطلاح در علم نجوم به عنوان «دوره تناوب یک دور کامل زدن اعتدالین در دایره البروج که معادل حدود ۲۵۸۰۰ سال است. » تعریف شده است. طبق گفته اخترشناس یونانی، هیپارخوس، به نظر می رسد خورشید هر ۷۲ سال یک درجه به سمت راست در پس زمینه صورت های فلکی دایرةالبروجی حرکت می کند. مدت زمانی که خورشید طول می کشد تا یک دور کامل در تمام صورت های فلکی دایرةالبروجی ایجاد کند و به نقطه شروع خود بازگردد، به طور دقیق معادل ۲۵۹۲۰ سال است. این همان چیزی است که افلاطون از آن به عنوان «سال کبیر» یاد می کند. [ ۱] موقعیت محور زمین در آسمان نیمکره شمالی، در حال حاضر تقریباً با ستاره قطبی ( ستارهٔ شمالی ) همسو است. البته این یک تصادف گذرا است و در گذشته چنین نبوده و تا یک سال کبیر دیگر نگذرد، هرگز رخ نمی دهد.
سال افلاطونی[ ۲] که سال کبیر نیز نامیده می شود، معنای باستانی متفاوتی دارد. افلاطون این فرضیه را مطرح کرد که با گردش مداری خورشید، ماه و سیارات قابل مشاهده با چشم غیرمسلح به جلو یا عقب، زمانی به همان موقعیتی که امروز در آن هستند، می رسند. او این دوره زمانی را سال کبیر نامید و احتمال داد که چنین بازگشت یکنواختی تقریباً هر ۳۶۰۰۰ سال یکبار به وقوع بپیوندد.