سال نو چینی

دانشنامه عمومی

از مهم ترین تعطیلات سنتی مردم چین است. گاهشماری چینی، گاهشماری ترکیبی شمسی - قمری است و حرکت خورشید، ماه و ستارگان، تعیین کننده روزها، ماه ها و سال ها هستند.
هر سال، در بهمن ماه، سال چینی نو می شود.
سال نو، با پدیدار شدن ماه در نخستین روز سال آغاز می شود و به همین علت گاه به آن سال نوی قمری نیز گفته می شود. جشن سال نو، عموماً پانزده روز به طول می انجامد و با جشن فانوس پایان می یابد. در بیشتر کشورهایی که چینی ها اکثریت را تشکیل می دهند یا اقلیت قدرتمندی هستند، سال نوی چینی جشن گرفته می شود؛ از آن جمله می توان به چین، هنگ کنگ، تایوان، برونئی، کره شمالی و کره جنوبی، مغولستان، نپال، بوتان، ویتنام، سنگاپور، اندونزی، مالزی، فیلیپین و تایلند اشاره کرد.
شروع سال نو چینی در ماه بهمن ( فاصله ۲۱ ژانویه تا ۲۰ فوریه ) است. در این بازه زمانی حلول ماه جدید ( روز نخست ماه قمری ) روز اول سال نو چینی است.
چینی های بودایی، در این روز از خوردن گوشت پرهیز می کنند. بودائیان بر این باورند که روشن کردن آتش و استفاده از کارد در روز اول سال نو، خوش یمن نیست؛ بنابراین معمولاً غذای این روز، از قبل پخته می شود. چینی ها در این روز از عدد ۴ استفاده نمی کنند زیرا معتقدند این عدد، عدد مرگ است. مردم چین در این روز دربارهٔ سال گذشته صحبت نمی کنند، بلکه دربارهٔ سال جدید و شروعی دوباره صحبت می کنند. همچنین در این روز، چینی ها به دیدار و بازدید بزرگترهای خانواده می روند. رقص شیر یکی از کهن ترین آیین های چینی است که در این روز انجام می پذیرد. برخی خانواده ها برای از بین بردن شرّ ارواح خبیثه، این گروه های عروسک گردان را به خانه دعوت می کنند تا با آهنگ ها و رقص های خاص، بدیمنی این روز را از بین ببرند. از دیگر آداب و رسوم این جشن، هدیه پاکت سرخ است.
عکس سال نو چینیعکس سال نو چینی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس