( سال آزمای ) سال آزمای. [ زْ / زِ ] ( ن مف مرکب ) کسی که مجرب است و نیک و بد سالهای سال را دیده است. ( استینگاس ص 942 ). سال آزموده. رجوع به سال شود.
فرهنگ فارسی
( سال آزما ی ) ( صفت ) کسی که در سالهای سال نیک و بد دیده مجرب سال آزموده .
فرهنگ عمید
( سال آزمای ) کسی که سال های دراز نیک و بد روزگار را دیده و تجربه اندوخته، پیر، کهنسال، سال آزماینده، سال آزموده: بپرسید کای پیر سال آزمای / فکنده سرت سایه بر پشت پای (نظامی۵: ۸۵۱ ).
