ساغده

لغت نامه دهخدا

( ساغدة ) ساغدة. [ غ ِ دَ ] ( ع ص ) فصال ساغدة، و مسغده ؛ بچه های شتر جداکرده از مادران و سیراب از شیر فربه. ( شرح قاموس ). شترکره های سیرشیر وشیرفربه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). راویة من اللبن سمینة. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس