ساعت شناس

/SenAs/

لغت نامه دهخدا

ساعت شناس. [ ع َ ش ِ ] ( نف مرکب ) شناسنده ساعت و زمان. وقت شناس :
مغنی توئی مرغ ساعت شناس
بگو تا ز شب چند رفته ست پاس ؟
نظامی.
و مراد از مرغ ساعت شناس در این بیت ظاهراً مرغ شب ( شباهنگ : مرغ حق ) است.

فرهنگ فارسی

( صفت ) شناسنده ساعت و زمان وقت شناس
شناسنده ساعت و زمان

پیشنهاد کاربران

بپرس