ساع

لغت نامه دهخدا

ساع. ( ع اِ ) ج ِ ساعة. ( منتهی الارب ) ( المنجد ). از مصدر سَوع. رجوع به ساعت شود.

فرهنگ فارسی

ساعه

پیشنهاد کاربران

بپرس