ساطن

لغت نامه دهخدا

ساطن. [ طِ ] ( ع ص ) پلید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پلید و ناپاک. ( ناظم الاطباء ). خبیث. ( المنجد ). || دون و بدعمل و بدذات. ( ناظم الاطباء ).

جدول کلمات

پلید ، خبیث

پیشنهاد کاربران

بپرس