ساسب

لغت نامه دهخدا

ساسب. [ س َ ] ( ع اِ ) سَسَب. درختی است که ازآن تیر سازند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( المنجد ). درختی است که از هند آورند و از آن کمان و تیر کنند.

فرهنگ فارسی

درختی است که از آن تیرسازند

پیشنهاد کاربران

بپرس