پس از حمله و فتح ایران توسط اعراب، بسیاری از اعضای دودمان ساسانی از طریق کوه های پامیر در تاجیکستان کنونی به قلمروی سلسله تانگ در چین رفتند. امپراتور گائوزونگ به پناهندگان ساسانی که از تهاجم اعراب فرار می کردند اجازه داد در چین مستقر شوند. شاهزادگان ساسانی تلاش هایی ناکام برای بازپس گیری تاج و تخت خود انجام دادند.
... [مشاهده متن کامل]
پیروز به همراه بهرام هفتم دیگر پسر یزدگرد سوم، به خواست پدرش، به چین رفت تا از فرمانروای چین تایزونگ کمک نظامی بخواهد، اما تایزونگ قبل از رسیدن او به پایتخت چین، چانگان درگذشت. بر اساس کتاب قدیمی تانگ، پیروز در سال ۶۶۱ میلادی از سلسله تانگ چین برای مقابله با اعراب کمک نظامی خواست. دربار تانگ فرماندهی منطقه پارس را در جایی که اکنون زرنج/زابل ( جیلینچنگ ) ( در مرز کنونی افغانستان و ایران ) نامیده می شود، تأسیس کرد و پیروز به عنوان فرمانده آن منصوب نمود. در سال بعد ( ۶۶۲ میلادی ) ، او توسط سلسله تانگ "پادشاه ایران" ( 波斯王 ) شناخته شد. بین سالهای ۶۷۰ و ۶۷۴میلادی، پیروز شخصاً به دربار تانگ رفت و لقب "Yòuwǔwèi Jīangjūn" 右武衛將軍، "سپهسالار رزمی گارد راست" به او داده شد. در سال ۶۷۸میلادی، به معاون دربار تانگ، پی شینگ جیان، دستور داده شد تا پیروز را تا ایران همراهی و اسکورت کند. سپس پیروز مجبور شد بیش از ۲۰ سال را در توخارا ( 吐火羅؛ احتمالاً Bactra یا تخارستان ) بماند. در سال ۷۰۸میلادی، پیروز دوباره به دربار تانگ رفت و لقب "Zuoweiwei Jiangjun" ( 左威衛將軍 "سپهسالار الهام بخش گارد چپ" ) به او داده شد.
به نوشته کرون، پیروز سوم فرزند یزدگرد سوم موفق شد به عنوان شاه ایران در محلی که منابع چینی آن را جی لینگ نامیده اند مستقر شود که جی لینگ احتمالاً زرنج یا زرنگ در سیستان بوده است. به تلاش پیروز در منابع اسلامی در هنگامی که از شورش زرنج، بلخ، بوشنج، و خراسان در هنگام جنگ های داخلی مسلمانان در دوران خلافت علی بن ابی طالب نوشته اند، اشاره شده است. در این منابع، ذکری از نام پیروز سوم نشده است، اما نوشته اند که هنگامی که خٌلید بن کعث، فرماندار جدید منصوب شده برای خراسان، به نیشابور رسید. شنید که فرماندارانِ خراسانیِ شاه ساسانی ( عمال الکسری ) از کابل به خراسان آمده اند و خراسان شورش نموده است. منابع ایرانی نیز از این رخداد یاد می کنند:
پسر یزدگرد به هندوستان شد، سپاه و گُند آورد، پیش از آمدن به خراسان درگذشت، آن سپاه و گُند بیاشفت
... [مشاهده متن کامل]
پیروز به همراه بهرام هفتم دیگر پسر یزدگرد سوم، به خواست پدرش، به چین رفت تا از فرمانروای چین تایزونگ کمک نظامی بخواهد، اما تایزونگ قبل از رسیدن او به پایتخت چین، چانگان درگذشت. بر اساس کتاب قدیمی تانگ، پیروز در سال ۶۶۱ میلادی از سلسله تانگ چین برای مقابله با اعراب کمک نظامی خواست. دربار تانگ فرماندهی منطقه پارس را در جایی که اکنون زرنج/زابل ( جیلینچنگ ) ( در مرز کنونی افغانستان و ایران ) نامیده می شود، تأسیس کرد و پیروز به عنوان فرمانده آن منصوب نمود. در سال بعد ( ۶۶۲ میلادی ) ، او توسط سلسله تانگ "پادشاه ایران" ( 波斯王 ) شناخته شد. بین سالهای ۶۷۰ و ۶۷۴میلادی، پیروز شخصاً به دربار تانگ رفت و لقب "Yòuwǔwèi Jīangjūn" 右武衛將軍، "سپهسالار رزمی گارد راست" به او داده شد. در سال ۶۷۸میلادی، به معاون دربار تانگ، پی شینگ جیان، دستور داده شد تا پیروز را تا ایران همراهی و اسکورت کند. سپس پیروز مجبور شد بیش از ۲۰ سال را در توخارا ( 吐火羅؛ احتمالاً Bactra یا تخارستان ) بماند. در سال ۷۰۸میلادی، پیروز دوباره به دربار تانگ رفت و لقب "Zuoweiwei Jiangjun" ( 左威衛將軍 "سپهسالار الهام بخش گارد چپ" ) به او داده شد.
به نوشته کرون، پیروز سوم فرزند یزدگرد سوم موفق شد به عنوان شاه ایران در محلی که منابع چینی آن را جی لینگ نامیده اند مستقر شود که جی لینگ احتمالاً زرنج یا زرنگ در سیستان بوده است. به تلاش پیروز در منابع اسلامی در هنگامی که از شورش زرنج، بلخ، بوشنج، و خراسان در هنگام جنگ های داخلی مسلمانان در دوران خلافت علی بن ابی طالب نوشته اند، اشاره شده است. در این منابع، ذکری از نام پیروز سوم نشده است، اما نوشته اند که هنگامی که خٌلید بن کعث، فرماندار جدید منصوب شده برای خراسان، به نیشابور رسید. شنید که فرماندارانِ خراسانیِ شاه ساسانی ( عمال الکسری ) از کابل به خراسان آمده اند و خراسان شورش نموده است. منابع ایرانی نیز از این رخداد یاد می کنند:
پسر یزدگرد به هندوستان شد، سپاه و گُند آورد، پیش از آمدن به خراسان درگذشت، آن سپاه و گُند بیاشفت
