یک سازه جداکننده عابران پیاده به هر نوع ساه یا ساختار معماری گفته می شود که باعث خروج عابران پیاده از یک مسیر ویژه وسیله نقلیه می شود. به عبارت دیگر این سازه ها عابران را از خودروها و وسایل نقلیه موتوری جدا می کنند.
تقاطع غیرهمسطح رایج ترین شکل این جداسازی است که عمدتاً به شکل پل عابر پیاده یا زیرگذر عابر پیاده مشاهده می شود. دسترسی عابران به این سطوح انتقالی از طریق راه پله، پله برقی، آسانسور یا سطح شیبدار صورت می گیرد.
علاوه بر گذرگاههای غیر هم سطح، پیاده رو هم ممکن است به عنوان یک جداکننده عابران در نظر گرفت؛ چرا که به نحو مناسب از مسیر سواره رو خیابان جدا می شود و قوانین عبور و مرور در آن حمایت کننده عابران پیاده است.
در بسیاری از مناطق، گذرگاه حیوانات ارائه شده در مناطق طبیعی اجازه می دهد تا وحوش بدون مشکل از عرض یک جاده عبور کنند.
در سال 1999 در لاس وگاس در ایالت نوادا برنامه گسترده ای برای نصب پل عابر پیاده در تقاطع مهم برای کاهش ترافیک و بهبود ایمنی عابران پیاده شروع شد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتقاطع غیرهمسطح رایج ترین شکل این جداسازی است که عمدتاً به شکل پل عابر پیاده یا زیرگذر عابر پیاده مشاهده می شود. دسترسی عابران به این سطوح انتقالی از طریق راه پله، پله برقی، آسانسور یا سطح شیبدار صورت می گیرد.
علاوه بر گذرگاههای غیر هم سطح، پیاده رو هم ممکن است به عنوان یک جداکننده عابران در نظر گرفت؛ چرا که به نحو مناسب از مسیر سواره رو خیابان جدا می شود و قوانین عبور و مرور در آن حمایت کننده عابران پیاده است.
در بسیاری از مناطق، گذرگاه حیوانات ارائه شده در مناطق طبیعی اجازه می دهد تا وحوش بدون مشکل از عرض یک جاده عبور کنند.
در سال 1999 در لاس وگاس در ایالت نوادا برنامه گسترده ای برای نصب پل عابر پیاده در تقاطع مهم برای کاهش ترافیک و بهبود ایمنی عابران پیاده شروع شد. [ ۱]
