سازمان کشورهای آفریقایی، کارائیب و اقیانوس آرام ( OACPS، به فرانسوی: Organization des États d'Afrique, des Caraïbes et du Pacifique ) گروهی از کشورهای آفریقا، کارائیب و اقیانوس آرام است که با توافق جورج تاون در سال ۱۹۷۵ ایجاد شد. این سازمان که پیش تر به عنوان گروه کشورهای آفریقایی، کارائیب و اقیانوس آرام ( ACP ) شناخته می شد، اهداف اصلی این سازمان توسعه پایدار و کاهش فقر در کشورهای عضو آن و همچنین ادغام بیشتر آنها در اقتصاد جهان است. همه کشورهای عضو، به جز کوبا، قرارداد کوتونو با اتحادیه اروپا را امضا کرده اند.
... [مشاهده متن کامل]
قرارداد کوتونو ( که در ژوئن ۲۰۰۰ در کوتونو، بنین امضا شد ) جانشین کنوانسیون لومه است. یکی از تفاوت های عمده با کنوانسیون لومه این است که این مشارکت به بازیگران جدیدی مانند جامعه مدنی، بخش خصوصی، اتحادیه های کارگری و مقامات محلی تعمیم داده می شود. این افراد در مشاوره و برنامه ریزی استراتژی های توسعه ملی، دسترسی به منابع مالی و مشارکت در اجرای برنامه ها مشارکت خواهند داشت.
بسیاری از کشورهای در حال توسعه جزیره ای کوچک، ایالت های OACPS هستند. چهارمین کنوانسیون لومه در سال ۱۹۹۵ در موریس بازنگری شد و در این قرارداد به کشورهای جزیره ای توجه ویژه ای شده است. ترکیب اتحادیه اروپا و اعضای OACPS بیش از ۱٫۵ میلیارد نفر و بیش از نیمی از کرسی های سازمان ملل را تشکیل می دهند.
کشورهای OACPS آفریقایی در پنج گروه توافق نامه مشارکت اقتصادی ( آفریقای غربی، CEMAC، انجمن توسعه آفریقای جنوبی، جامعه آفریقای شرقی، آفریقای شرقی و جنوبی ) با اتحادیه اروپا مذاکره می کنند.
همه کشورهای جامعه کارائیب به اضافه گروه جمهوری دومینیکن در توافقنامه مشارکت اقتصادی CARIFORUM ( EPA ) با اتحادیه اروپا ( EU ) مذاکره می کنند.
همه کشورهای عضو در حال توسعه گروه انجمن جزایر اقیانوس آرام و تیمور شرقی در EPA اقیانوس آرام با اتحادیه اروپا مذاکره می کنند.
در این منطقه کشورهای اتحادیه اروپا و سرزمین های فرادریایی ( OCTs ) گرینلند و سنت پیر و میکلون قرار دارند، اما هیچ ایالت OACPS وجود ندارد.
در این منطقه، قلمروهای فرادریایی بریتانیا از سنت هلنا، آسنشن و تریستان دا کونا و جزایر فالکلند قرار دارند، اما هیچ ایالت OACPS وجود ندارد. با این وجود، سنت هلنا در حال توسعه پیوندها با گروه SADC EPA است.
... [مشاهده متن کامل]
قرارداد کوتونو ( که در ژوئن ۲۰۰۰ در کوتونو، بنین امضا شد ) جانشین کنوانسیون لومه است. یکی از تفاوت های عمده با کنوانسیون لومه این است که این مشارکت به بازیگران جدیدی مانند جامعه مدنی، بخش خصوصی، اتحادیه های کارگری و مقامات محلی تعمیم داده می شود. این افراد در مشاوره و برنامه ریزی استراتژی های توسعه ملی، دسترسی به منابع مالی و مشارکت در اجرای برنامه ها مشارکت خواهند داشت.
بسیاری از کشورهای در حال توسعه جزیره ای کوچک، ایالت های OACPS هستند. چهارمین کنوانسیون لومه در سال ۱۹۹۵ در موریس بازنگری شد و در این قرارداد به کشورهای جزیره ای توجه ویژه ای شده است. ترکیب اتحادیه اروپا و اعضای OACPS بیش از ۱٫۵ میلیارد نفر و بیش از نیمی از کرسی های سازمان ملل را تشکیل می دهند.
کشورهای OACPS آفریقایی در پنج گروه توافق نامه مشارکت اقتصادی ( آفریقای غربی، CEMAC، انجمن توسعه آفریقای جنوبی، جامعه آفریقای شرقی، آفریقای شرقی و جنوبی ) با اتحادیه اروپا مذاکره می کنند.
همه کشورهای جامعه کارائیب به اضافه گروه جمهوری دومینیکن در توافقنامه مشارکت اقتصادی CARIFORUM ( EPA ) با اتحادیه اروپا ( EU ) مذاکره می کنند.
همه کشورهای عضو در حال توسعه گروه انجمن جزایر اقیانوس آرام و تیمور شرقی در EPA اقیانوس آرام با اتحادیه اروپا مذاکره می کنند.
در این منطقه کشورهای اتحادیه اروپا و سرزمین های فرادریایی ( OCTs ) گرینلند و سنت پیر و میکلون قرار دارند، اما هیچ ایالت OACPS وجود ندارد.
در این منطقه، قلمروهای فرادریایی بریتانیا از سنت هلنا، آسنشن و تریستان دا کونا و جزایر فالکلند قرار دارند، اما هیچ ایالت OACPS وجود ندارد. با این وجود، سنت هلنا در حال توسعه پیوندها با گروه SADC EPA است.
