سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان یا به اختصار سمپاد، نهادی است که بر امور تحصیلی دانش آموزان مستعد و با بهره هوشی بالا نظارت می کند. اما در زبان عمومی و بین دانش آموزان به مدرسه تیزهوشان معروف است. این سازمان دارای مدرسه های دبیرستان دوره اول و دوم دخترانه و پسرانه در شهرهای پرجمعیت تر است. گزینش در مدارس سمپاد در دو مقطع متوسطه اول ( ششم به هفتم ) و متوسطه دوم ( نهم به دهم ) از طریق آزمون های سراسری که عمدتاً مبتنی بر ارزیابی هوش، دانش ریاضیات و علوم است صورت می گیرد. این سازمان مدتی به صورت یکی از معاونت های مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان و دانش پژوهان جوان فعالیت می کرد که مجدداً در سال ۱۳۹۷ به صورت سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان احیا شد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۳۵۵ سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان توسط بهروز برومند و با همکاری کارشناسان آموزشی آمریکایی پایه گذاری شد.
از انقلاب ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۶ دو مرکز دخترانه ( فرزانگان ) و پسرانه ( علامه حلّی ) به همراه دفتر کودکان استثنایی فعّال بودند، امّا هر لحظه امکان تعطیل شدن این مراکز وجود داشت. آموزگاران این دو مرکز اغلب دانش آموزان همین مراکز در دوران قبل از انقلاب ۱۳۵۷ بودند.
در سال ۱۳۶۶ اساسنامه سمپاد توسط میرحسین موسوی نخست وزیر وقت تصویب شد و این سازمان تحت نام سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان ( سمپاد ) با ۲ مرکز و ۸۰۲ دانش آموز به آموزش و پرورش پیوست؛ و جایگاهی مستحکم تر یافت. مدرسه پسرانهٔ تهران به نام علّامه حلّی و مدرسه دخترانهٔ تهران به نام فرزانگان نامیده شد.
در سال ۱۳۶۷، جواد اژه ای ریاست هیئت امنای سازمان را برعهده گرفت. در طول ۲۱ سال، این سازمان مدارس زیر مجموعهٔ خود را در استان های مختلف گسترش داد.
دانش آموختگان سمپاد عمدتاً در دانشگاه ها قبول می شوند. بخش مهمی از این دانش آموزان در دانشگاه های واقع در تهران و در رشته های مهندسی پذیرفته می شوند. سمپاد تا چند سال پیش صرفاً در رشته های ریاضی - فیزیک و تجربی آموزش می داد اما اخیراً رشته های دیگر را هم در حجمی محدود دایر کرده است. برای مثال، در بین مدارس فرزانگان تهران، دو فرزانگان یک و شش دارای رشتهٔ انسانی هستند و فرزانگان یک، رشتهٔ فتوگرافیک نیز دارد.
در اسفندماه ۱۳۷۹، با تصویب «قانون تجمیع» از سوی شورای عالی اداری، اختیار مدارس تحت پوشش سازمان تا حد زیادی خصوصاً در شهرستان ها به سازمان آموزش و پرورش استان واگذار شد. اکنون، رئیس سازمان، براساس اجازه نامه ای از سوی وزیر آموزش و پرورش تنها بر مدارس تهران اعمال مدیریت می کند.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۳۵۵ سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان توسط بهروز برومند و با همکاری کارشناسان آموزشی آمریکایی پایه گذاری شد.
از انقلاب ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۶ دو مرکز دخترانه ( فرزانگان ) و پسرانه ( علامه حلّی ) به همراه دفتر کودکان استثنایی فعّال بودند، امّا هر لحظه امکان تعطیل شدن این مراکز وجود داشت. آموزگاران این دو مرکز اغلب دانش آموزان همین مراکز در دوران قبل از انقلاب ۱۳۵۷ بودند.
در سال ۱۳۶۶ اساسنامه سمپاد توسط میرحسین موسوی نخست وزیر وقت تصویب شد و این سازمان تحت نام سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان ( سمپاد ) با ۲ مرکز و ۸۰۲ دانش آموز به آموزش و پرورش پیوست؛ و جایگاهی مستحکم تر یافت. مدرسه پسرانهٔ تهران به نام علّامه حلّی و مدرسه دخترانهٔ تهران به نام فرزانگان نامیده شد.
در سال ۱۳۶۷، جواد اژه ای ریاست هیئت امنای سازمان را برعهده گرفت. در طول ۲۱ سال، این سازمان مدارس زیر مجموعهٔ خود را در استان های مختلف گسترش داد.
دانش آموختگان سمپاد عمدتاً در دانشگاه ها قبول می شوند. بخش مهمی از این دانش آموزان در دانشگاه های واقع در تهران و در رشته های مهندسی پذیرفته می شوند. سمپاد تا چند سال پیش صرفاً در رشته های ریاضی - فیزیک و تجربی آموزش می داد اما اخیراً رشته های دیگر را هم در حجمی محدود دایر کرده است. برای مثال، در بین مدارس فرزانگان تهران، دو فرزانگان یک و شش دارای رشتهٔ انسانی هستند و فرزانگان یک، رشتهٔ فتوگرافیک نیز دارد.
در اسفندماه ۱۳۷۹، با تصویب «قانون تجمیع» از سوی شورای عالی اداری، اختیار مدارس تحت پوشش سازمان تا حد زیادی خصوصاً در شهرستان ها به سازمان آموزش و پرورش استان واگذار شد. اکنون، رئیس سازمان، براساس اجازه نامه ای از سوی وزیر آموزش و پرورش تنها بر مدارس تهران اعمال مدیریت می کند.
