سازمان مدیریت صنعتی یک مؤسسه پژوهشی و آموزش عالی و مشاوره مدیریت در ایران است که تحت پوشش سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران قرار دارد .
این مؤسسه در پی رکود اقتصادی غیرقابل پیش بینی دهه ۱۳۳۰ و ایجاد بحران در صنعت کشور، ابتدا تحت عنوان «مرکز راهنمایی صنایع ایران» با هدف آموزش و توسعه مدیریت در صنعت ایران تأسیس شد.
... [مشاهده متن کامل]
بنیان اولیه سازمان مدیریت صنعتی در اوایل دهه ۱۳۴۰ در این مرکز شکل گرفت که کوششی اولیه برای کمک به توسعه صنعتی کشور بود. این مرکز با تغییر شکل و هدف به صورت «سازمان مدیریت صنعتی» وارد عمل گردید. اعضای هیئت مدیره سازمان شامل نمایندگان سازمان برنامه و بودجه، وزارت صنایع و اتاق صنایع و بازرگانی بودند. آزمایشگاه های وابسته به این مرکز نیز تبدیل به سازمان ملی استاندارد فعلی شد.
سازمان در سال های ابتدایی فعالیت، از خدمات مشاوران خارجی و خصوصاً "UNIDO" وابسته به سازمان ملل، استفاده نمود و توانست ضمن ارائه خدمات، اقدام به انتقال تکنولوژی نیز بنماید. اما با مروری بر عملکرد این دوران، مدیران سازمان تصمیم گرفتند به جای ارائه خدمات ارشادی، مسوولیت دستاوردهای حاصل از بکارگیری روش های نوین مدیریتی در تحول بنگاه ها را بپذیرند و به این ترتیب سازمان رویکرد "ارائه خدمات حرفه ای مشاوره مدیریت" با بهره گیری از مشاوران و مهندسان داخلی را اتخاذ کرد و به جای مرکزی با خدمات دولتی، بنا را بر ارزش آفرینی برای کارفرمایان و دریافت سهمی از سود حاصله برای خرید خدمات حرفه ای قرار داد؛ بنابراین سازمان مدیریت صنعتی، از دوران حیات اولیه خود به عنوان سازمانی خودگردان و بدون بهره گیری از بودجه دولتی، ارزش آفرینی برای کارفرما را مبنای حیات خود قرار داد.
در اوایل دهه ۵۰، حضور مؤثر سازمان در فضاهای بین المللی، از جمله نقش سازمان در تشکیل سازمان بهره وری آسیایی "APO"، تعامل گسترده با اندیشمندان برتر جهان از جمله "پیتر دراکر"، استفاده از خدمات کارشناسان درجه اول بین المللی نظیر "راسل لینکلن اکاف "، در کنار تغییر ساختار و نظام های مدیریتی داخلی سازمان، که در نوع و در زمان خود از پیشروترین نظام های اجرا شده در کشور بود، سبب شد تا فعالیت های توسعه خدمات با سرعت بیشتری ادامه یابد و سازمان مدیریت صنعتی به بازویی توانمند برای توسعه و تحول بنگاه ها تبدیل شود.
این مؤسسه در پی رکود اقتصادی غیرقابل پیش بینی دهه ۱۳۳۰ و ایجاد بحران در صنعت کشور، ابتدا تحت عنوان «مرکز راهنمایی صنایع ایران» با هدف آموزش و توسعه مدیریت در صنعت ایران تأسیس شد.
... [مشاهده متن کامل]
بنیان اولیه سازمان مدیریت صنعتی در اوایل دهه ۱۳۴۰ در این مرکز شکل گرفت که کوششی اولیه برای کمک به توسعه صنعتی کشور بود. این مرکز با تغییر شکل و هدف به صورت «سازمان مدیریت صنعتی» وارد عمل گردید. اعضای هیئت مدیره سازمان شامل نمایندگان سازمان برنامه و بودجه، وزارت صنایع و اتاق صنایع و بازرگانی بودند. آزمایشگاه های وابسته به این مرکز نیز تبدیل به سازمان ملی استاندارد فعلی شد.
سازمان در سال های ابتدایی فعالیت، از خدمات مشاوران خارجی و خصوصاً "UNIDO" وابسته به سازمان ملل، استفاده نمود و توانست ضمن ارائه خدمات، اقدام به انتقال تکنولوژی نیز بنماید. اما با مروری بر عملکرد این دوران، مدیران سازمان تصمیم گرفتند به جای ارائه خدمات ارشادی، مسوولیت دستاوردهای حاصل از بکارگیری روش های نوین مدیریتی در تحول بنگاه ها را بپذیرند و به این ترتیب سازمان رویکرد "ارائه خدمات حرفه ای مشاوره مدیریت" با بهره گیری از مشاوران و مهندسان داخلی را اتخاذ کرد و به جای مرکزی با خدمات دولتی، بنا را بر ارزش آفرینی برای کارفرمایان و دریافت سهمی از سود حاصله برای خرید خدمات حرفه ای قرار داد؛ بنابراین سازمان مدیریت صنعتی، از دوران حیات اولیه خود به عنوان سازمانی خودگردان و بدون بهره گیری از بودجه دولتی، ارزش آفرینی برای کارفرما را مبنای حیات خود قرار داد.
در اوایل دهه ۵۰، حضور مؤثر سازمان در فضاهای بین المللی، از جمله نقش سازمان در تشکیل سازمان بهره وری آسیایی "APO"، تعامل گسترده با اندیشمندان برتر جهان از جمله "پیتر دراکر"، استفاده از خدمات کارشناسان درجه اول بین المللی نظیر "راسل لینکلن اکاف "، در کنار تغییر ساختار و نظام های مدیریتی داخلی سازمان، که در نوع و در زمان خود از پیشروترین نظام های اجرا شده در کشور بود، سبب شد تا فعالیت های توسعه خدمات با سرعت بیشتری ادامه یابد و سازمان مدیریت صنعتی به بازویی توانمند برای توسعه و تحول بنگاه ها تبدیل شود.
