سازمان صنایع هوافضا سازمان دولتی زیرمجموعه وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است، که در سال ۱۳۷۸ از ادغام گروه صنایع موشکی و تعدادی از شرکت های تابعه گروه ساصد تشکیل شد. آنچه که به عنوان صنعت موشکی در حال حاضر در ایران وجود دارد، وابسته به این سازمان می باشد. ستاد مرکزی سازمان صنایع هوافضا در خیابان پاسداران، تهران قرار دارد. هم اکنون سرتیپ دوم خلبان افشین خواجه فرد ریاست سازمان صنایع هوافضا را برعهده دارد.
... [مشاهده متن کامل]
در طول جنگ ایران و عراق و در دوران جنگ شهرها ایران به مزایای استفاده از موشک ها که در آن زمان عراق از آن ها برای حملات خود استفاده می کرد، پی برد. موشک های عراقی عمدتاً از نوع اسکاد بودند که نوع ارتقاع یافته ای نیز به نام موشک الحسین داشتند.
ایران در زمان جنگ توانایی مقابله با این موشک ها را نداشت. همین موضوع در نظر سران ایران از جمله محسن رفیق دوست مورد توجه قرار گرفت و ایران تصمیم به واردات برخی از نمونه های اسکاد از کشور لیبی کرد. در کل ایران توانست ۳۰فروند موشک را از لیبی تحویل بگیرد. اما این تعداد موشک در برابر موشک های فراوان عراق که به شهر های مختلف ایران شلیک می شدند ناچیز بود .
۲۱فروند از موشک های وارداتی از لیبی را متخصاصان لیبیایی برای آموزش به نیرو های ایرانی شلیک کردند و پس از آموزش های لازم قرار بر آن شد که ۹فروند باقی مانده را ایرانی ها به تنهایی شلیک کنند.
پایه گذار تولیدات موشکی ایران حسن طهرانی مقدم بود و از این رو او را پدر موشکی ایران می نامند. دلیل تولید اولین موشک ایران، کارشکنی لیبی در شلیک موشک های وارداتی بود. در سال ۱۳۶۶ و در میانه جنگ، ایران تصمیم به تولید موشک نازعات گرفت که نمونه ای بازطراحی شده بود و توسط حسن طهرانی مقدم و تیم آن طراحی و تولید شده بود. در ادامه ایران توانست موشک های اسکاد را نیز مهندسی معکوس کند و شهاب ۲ را در سال ۱۳۶۹ تولید کرد.
به موجب مصوبه مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۶۸ و در پی ادغام وزارت دفاع و وزارت سپاه یکی از وظایف وزارت دفاع تأمین تجهیزات نظامی تعریف شد. یکی از ارکان تجهیزاتی این وزارت خانه نیز تجهیزات موشکی بود . درکل سازمان صنایع هوافضا به طور مستقل تا سال ۱۳۸۴ تعریف نشده بود و فعالیت های توسعه و تولیدی موشکی ایران مستقیماً توسط وزارت دفاع انجام می شد اما با تصویب قانونی در سال ۱۳۸۴ برای اولین بار سازمان صنایع هوافضا تشکیل شد و زیر مجموعه ای از وزارت دفاع به حساب می آمد. این سازمان به طور اختصاصی وظیفه توسعه و تولید صنایع موشکی در ایران را بر عهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
در طول جنگ ایران و عراق و در دوران جنگ شهرها ایران به مزایای استفاده از موشک ها که در آن زمان عراق از آن ها برای حملات خود استفاده می کرد، پی برد. موشک های عراقی عمدتاً از نوع اسکاد بودند که نوع ارتقاع یافته ای نیز به نام موشک الحسین داشتند.
ایران در زمان جنگ توانایی مقابله با این موشک ها را نداشت. همین موضوع در نظر سران ایران از جمله محسن رفیق دوست مورد توجه قرار گرفت و ایران تصمیم به واردات برخی از نمونه های اسکاد از کشور لیبی کرد. در کل ایران توانست ۳۰فروند موشک را از لیبی تحویل بگیرد. اما این تعداد موشک در برابر موشک های فراوان عراق که به شهر های مختلف ایران شلیک می شدند ناچیز بود .
۲۱فروند از موشک های وارداتی از لیبی را متخصاصان لیبیایی برای آموزش به نیرو های ایرانی شلیک کردند و پس از آموزش های لازم قرار بر آن شد که ۹فروند باقی مانده را ایرانی ها به تنهایی شلیک کنند.
پایه گذار تولیدات موشکی ایران حسن طهرانی مقدم بود و از این رو او را پدر موشکی ایران می نامند. دلیل تولید اولین موشک ایران، کارشکنی لیبی در شلیک موشک های وارداتی بود. در سال ۱۳۶۶ و در میانه جنگ، ایران تصمیم به تولید موشک نازعات گرفت که نمونه ای بازطراحی شده بود و توسط حسن طهرانی مقدم و تیم آن طراحی و تولید شده بود. در ادامه ایران توانست موشک های اسکاد را نیز مهندسی معکوس کند و شهاب ۲ را در سال ۱۳۶۹ تولید کرد.
به موجب مصوبه مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۶۸ و در پی ادغام وزارت دفاع و وزارت سپاه یکی از وظایف وزارت دفاع تأمین تجهیزات نظامی تعریف شد. یکی از ارکان تجهیزاتی این وزارت خانه نیز تجهیزات موشکی بود . درکل سازمان صنایع هوافضا به طور مستقل تا سال ۱۳۸۴ تعریف نشده بود و فعالیت های توسعه و تولیدی موشکی ایران مستقیماً توسط وزارت دفاع انجام می شد اما با تصویب قانونی در سال ۱۳۸۴ برای اولین بار سازمان صنایع هوافضا تشکیل شد و زیر مجموعه ای از وزارت دفاع به حساب می آمد. این سازمان به طور اختصاصی وظیفه توسعه و تولید صنایع موشکی در ایران را بر عهده داشت.
