سازمان سوسیالیستی راه آزادی یا س. س. ر. آ ( به انگلیسی: Freedom Road Socialist Organization ( FRSO ) ) ، یک سازمان سیاسی مارکسیست - لنینیست در ایالات متحدۀ آمریکا است. این سازمان در در سال ۱۹۸۵ در میانۀ فروپاشی جنبش کمونیستی نوین که در دهۀ ۱۹۷۰ با گرایشی مائوئیستی به وجود آمده بود تأسیس شد.
... [مشاهده متن کامل]
گروه های تشکیل دهندۀ سازمان سوسیالیستی راه آزادی عموماً بی پروایی گری چپ را به عنوان خطای اصلی جنبش کمونیست جدید ایالات متحده معرفی کردند. برخی از گروه هایی که تحت پرچم سازمان سوسیالیستی راه آزادی ادغام شدند، امیدوار بودند که بقایای جنبش را در یک سازمان واحد تثبیت کنند و از سکتاریسم که وجه مشخصۀ دهه قبل بود فراتر روند. سازمان سوسیالیستی راه آزادی در سال ۱۹۸۵ از ادغام «اتحادیۀ همبستگی پرولتاریا» و «ستاد کارگران انقلابی» تأسیس شد. سپس در سال ۱۹۸۶ «سازمان وحدت انقلابی» نیز در آن ادغام شد. بعداً گروه های دیگری از جمله «کالکتیو امیلکار کابرال - پل رابسون» در سال ۱۹۸۸ و «شبکه سازمان دهی سوسیالیست» در سال ۱۹۹۴ جذب این سازمان شدند.
سازمان سوسیالیستی راه آزادی کارل مارکس، فریدریش انگلس، ولادیمیر لنین، ژوزف استالین و مائو تسه تونگ را نظریه پردازان اصلی مارکسیسم - لنینیسم می داند. همچنین کوبا، کره شمالی، ویتنام، لائوس و چین را به عنوان کشورهای سوسیالیستی به رسمیت می شناسد. همچنین روابط نزدیکی با حزب کارگران بلژیک ( WPB ) دارد و سالانه در سمینار بین المللی کمونیستی این حزب شرکت می کند. در سال ۲۰۰۶ س. س. ر. آ به عنوان یکی از دو گروه مستقر در ایالات متحده به همراه حزب جهانی کارگران در این سمینار شرکت کرد. این حزب صراحتاً از حزب کمونیست فیلیپین و جبهه خلق برای آزادی فلسطین ( PFLP ) حمایت می کند. همبستگی مستمر آن با جنبش های آزادی بخش ملی در کلمبیا، فیلیپین و فلسطین به ویژه از زمان انشعاب در سال ۱۹۹۹ یکی از ویژگی های تعیین کنندۀ این سازمان است.
یکی از بارزترین ویژگی های س. س. ر. آ در چپ سوسیالیست ایالات متحده، رویکرد آن به مسئلۀ ملی است. س. س. رآ با اقتباس از خط حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا از ۱۹۲۸ تا ۱۹۵۸، آمریکایی های آفریقایی تبار در جنوب کمربند سیاه را ملتی ستمدیده می داند. علاوه بر این، چیکانوها در جنوب غربی و هاوایی را به عنوان ملت هایی تحت ستم در داخل مرزهای ایالات متحده می بیند. س. س. ر. آ از استقلال پورتوریکو و همچنین جزایر ویرجین، ساموآی آمریکا، پالائو، گوآم، جزایر مارشال و جزایر ماریانای شمالی حمایت می کند.
... [مشاهده متن کامل]
گروه های تشکیل دهندۀ سازمان سوسیالیستی راه آزادی عموماً بی پروایی گری چپ را به عنوان خطای اصلی جنبش کمونیست جدید ایالات متحده معرفی کردند. برخی از گروه هایی که تحت پرچم سازمان سوسیالیستی راه آزادی ادغام شدند، امیدوار بودند که بقایای جنبش را در یک سازمان واحد تثبیت کنند و از سکتاریسم که وجه مشخصۀ دهه قبل بود فراتر روند. سازمان سوسیالیستی راه آزادی در سال ۱۹۸۵ از ادغام «اتحادیۀ همبستگی پرولتاریا» و «ستاد کارگران انقلابی» تأسیس شد. سپس در سال ۱۹۸۶ «سازمان وحدت انقلابی» نیز در آن ادغام شد. بعداً گروه های دیگری از جمله «کالکتیو امیلکار کابرال - پل رابسون» در سال ۱۹۸۸ و «شبکه سازمان دهی سوسیالیست» در سال ۱۹۹۴ جذب این سازمان شدند.
سازمان سوسیالیستی راه آزادی کارل مارکس، فریدریش انگلس، ولادیمیر لنین، ژوزف استالین و مائو تسه تونگ را نظریه پردازان اصلی مارکسیسم - لنینیسم می داند. همچنین کوبا، کره شمالی، ویتنام، لائوس و چین را به عنوان کشورهای سوسیالیستی به رسمیت می شناسد. همچنین روابط نزدیکی با حزب کارگران بلژیک ( WPB ) دارد و سالانه در سمینار بین المللی کمونیستی این حزب شرکت می کند. در سال ۲۰۰۶ س. س. ر. آ به عنوان یکی از دو گروه مستقر در ایالات متحده به همراه حزب جهانی کارگران در این سمینار شرکت کرد. این حزب صراحتاً از حزب کمونیست فیلیپین و جبهه خلق برای آزادی فلسطین ( PFLP ) حمایت می کند. همبستگی مستمر آن با جنبش های آزادی بخش ملی در کلمبیا، فیلیپین و فلسطین به ویژه از زمان انشعاب در سال ۱۹۹۹ یکی از ویژگی های تعیین کنندۀ این سازمان است.
یکی از بارزترین ویژگی های س. س. ر. آ در چپ سوسیالیست ایالات متحده، رویکرد آن به مسئلۀ ملی است. س. س. رآ با اقتباس از خط حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا از ۱۹۲۸ تا ۱۹۵۸، آمریکایی های آفریقایی تبار در جنوب کمربند سیاه را ملتی ستمدیده می داند. علاوه بر این، چیکانوها در جنوب غربی و هاوایی را به عنوان ملت هایی تحت ستم در داخل مرزهای ایالات متحده می بیند. س. س. ر. آ از استقلال پورتوریکو و همچنین جزایر ویرجین، ساموآی آمریکا، پالائو، گوآم، جزایر مارشال و جزایر ماریانای شمالی حمایت می کند.
