طرح تأسیس سازمان بین المللی دریانوردی یا آیمو ( به انگلیسی: International Maritime Organization یا IMO ) در ۶ مارس ۱۹۴۸ در کنفرانسی که در ژنو برگزار شده بود به تصویب رسید. این سازمان ۱۰ سال بعد اجرایی گردید و از سال ۱۹۵۸ شروع به کار در جامعهٔ بین المللی نمود. سازمان مذکور سابقاً سازمان مشورتی دریایی بین الدول ( به انگلیسی: Inter - Governmental Maritime Consultative Organization ) خوانده می شد اما از سال ۱۹۸۲ به سازمان بین المللی دریانوردی تغییر نام داد. [ ۲] هدف سازمان بین المللی دریانوردی، تسهیل همکاری و مبادلهٔ اطلاعات میان کشورهای عضو در زمینهٔ موضوعات فنی مربوط به کشتی رانی و به وجود آوردن عالی ترین معیارهای ایمنی دریایی است. [ ۳] سازمان مذکور نقطهٔ عطفی در جامعهٔ بین المللی به شمار می آید چرا که این نخستین بار است که یک رکن بین المللی صرفاً اختصاص به مسائل دریایی دارد. [ ۴] این سازمان هم اکنون با ۱۷۲ عضو و یک عضو وابسته یکی از مؤسسات تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است و مقر ان در لندن ( انگلستان ) می باشد. [ ۲]
آیمو به طور کلی صلاحیت دارد در خصوص کلیه مسائل اداری و حقوقی مربوط به دریانوردی، اقدامات و تصمیمات لازم را انجام دهد و تاکنون پس از ۵۳ سال فعالیت مستمر توانسته است ۵۰ کنوانسیون و پروتکل و بیش از ۱۰۰۰ کد و توصیه نامه در رابطه با ایمنی و امنیت دریانوردی، جلوگیری از آلودگی آب ها و موضوعات مرتبط دیگر را به تصویب برساند. مهم ترین هدف آیمو «ایمنی، امنیت، کشتی رانی کارآمد در اقیانوس های عاری از آلودگی» است. [ ۵] این سازمان اهداف عمدهٔ دیگری هم به شرح زیر دارد:
• ایجاد یک سیستم همکاری میان دولت ها برای تدوین قواعد و ایجاد یک رویه در مورد کلّیه مسائل فنی مرتبط با کشتی رانی تجاری؛
• تشویق و ایجاد تسهیلات برای تصویب قواعد عمومی در قلمرو امنیت دریایی، کشتی رانی مؤثر، جلوگیری از آلودگی دریاها توسط کشتی ها و مبارزه بر ضد آلودگی؛
• تهیه پیش نویس کنوانسیون ها، موافقتنامهها و سایر اسناد در خصوص ایمنی دریانوردی و موضوعات مرتبط با آن و در صورت لزوم تشکیل کنفرانس بین المللی جهت تصویب آن ها؛[ ۶]
• بررسی و تحقیق در خصوص کلیهٔ مسائلی که از طرف یکی از ارگان یا نهادهای تخصصی سازمان ملل متحد به این سازمان احاله داده می شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآیمو به طور کلی صلاحیت دارد در خصوص کلیه مسائل اداری و حقوقی مربوط به دریانوردی، اقدامات و تصمیمات لازم را انجام دهد و تاکنون پس از ۵۳ سال فعالیت مستمر توانسته است ۵۰ کنوانسیون و پروتکل و بیش از ۱۰۰۰ کد و توصیه نامه در رابطه با ایمنی و امنیت دریانوردی، جلوگیری از آلودگی آب ها و موضوعات مرتبط دیگر را به تصویب برساند. مهم ترین هدف آیمو «ایمنی، امنیت، کشتی رانی کارآمد در اقیانوس های عاری از آلودگی» است. [ ۵] این سازمان اهداف عمدهٔ دیگری هم به شرح زیر دارد:
• ایجاد یک سیستم همکاری میان دولت ها برای تدوین قواعد و ایجاد یک رویه در مورد کلّیه مسائل فنی مرتبط با کشتی رانی تجاری؛
• تشویق و ایجاد تسهیلات برای تصویب قواعد عمومی در قلمرو امنیت دریایی، کشتی رانی مؤثر، جلوگیری از آلودگی دریاها توسط کشتی ها و مبارزه بر ضد آلودگی؛
• تهیه پیش نویس کنوانسیون ها، موافقتنامهها و سایر اسناد در خصوص ایمنی دریانوردی و موضوعات مرتبط با آن و در صورت لزوم تشکیل کنفرانس بین المللی جهت تصویب آن ها؛[ ۶]
• بررسی و تحقیق در خصوص کلیهٔ مسائلی که از طرف یکی از ارگان یا نهادهای تخصصی سازمان ملل متحد به این سازمان احاله داده می شود. [ ۷]
