سازمان بالهٔ ایران یک نهاد هنری غیر انتفاعی ثبت شده در کشور سوئد است. نیما کیان هنرمند و رقص پرداز بالهٔ ایرانی در سال ۲۰۰۲ م. سازمان منحل شدهٔ بالهٔ ملی ایران را که تا پیش از انقلاب در تالار رودکی تهران مستقر بود، در سوئد و با حمایت سازمان های فرهنگی و همپیوندی دولت آن کشور و تحت نام سازمان بالهٔ ایران ( Les Ballets Persans ) بازسازی کرد. کارگان یا آثار انتخابی این سازمان برگرفته شده از تاریخ و فرهنگ ایران و عموماً منعکس کنندهٔ موضوعات ادبی، تاریخی، عرفانی و اجتماعی است. از این سازمان به عنوان بزرگ ترین طرح هنری اجراء شده در خارج از ایران پس از انقلاب نام برده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
سازمان بالهٔ ایران یک سازمان بالهٔ بین المللی است که تولیدات خود را در کشورهای مختلف بروی صحنه می برد. رپرتوار کلاسیک، نئوکلاسیک و مدرن بالهٔ ایران شامل آثاری است که غالباً به وسیلهٔ نیما کیان یا رقص پردازان خاورمیانه ای خلق شده اند. سازمان باله ایران شامل سه بخش تولید باله، آموزش و حوزهٔ پژوهشی رقص است.
در سال ۱۹۹۸، رقصنده و رقص پرداز باله نیما کیان فعالیت هایی را در اروپا برای گشایش یک سازمان باله با رپرتوار و آثار منتخبی برگرفته شده از فرهنگ و تاریخ ایران آغاز کرد. او در طی پنج سال فعالیت مستمر تا افتتاح سازمان بالهٔ ایران در سال ۲۰۰۲، با بسیاری از چهره های بین المللی فرهنگی و هنری منجمله در زمینهٔ هنرهای تجسمی و نمایشی ارتباط برقرار کرد. در سال ۱۹۹۹ کیان به همراه لیا شوبرت بنیان گذار و رئیس آکادمی بالهٔ گوتنبرگ و استکهلم در سوئد، کارل ریبرگ کارشناس رقص و ماریآن لاورل سرپرست هنری و تولیدکنندهٔ بالهٔ کولبرگ هیئت مؤسسان بالهٔ ایران را پایه ریزی کرد. مرکز ملی رقص فرانسه، خانهٔ رقص سوئد، وزارت فرهنگ اسپانیا و فرانسه از حامیان اجرای پروژهٔ بالهٔ ایران بودند.
عاقبت در سال ۲۰۰۱ وزارت همپیوندی سوئد پس از بررسی طرح بازسازی بالهٔ ملی ایران به عنوان یک میراث فرهنگی ایرانی از دست رفته و به منظور «غنا بخشیدن به جامعهٔ چندفرهنگی سوئد به وسیلهٔ احیای هنر بالهٔ ایرانی»، این پروژه را مورد حمایت مالی خود قرار داد که متعاقباً ارگان های فرهنگی و هنری سوئدی نیز در سطوح دولتی، استانی و کمونی بخشی از هزینه های تولید را پوشش دادند. گشایش جهانی سازمان بالهٔ ایران در نقش میراث دار و نهاد دوباره بازسازی شدهٔ این رشتهٔ هنری در ایران، در ۷ اکتبر ۲۰۰۲ در تالار سلطنتی سیرکوس استکهلم صورت گرفت. به غیر از چهار اثری که به وسیلهٔ نیما کیان برای گشایش بالهٔ ایران رقص پردازی و تولید شده بود ( بزم عاشقان و واریاسیون های زن، سیمای جان و جدائی ) دو اثر دیگر نیز که به وسیلهٔ دو رقص پرداز از جمهوری آذربایجان تولید شده بود ( هفت پیکر و بابک ) در گشایش جهانی بالهٔ ایران گنجانده شد.
... [مشاهده متن کامل]
سازمان بالهٔ ایران یک سازمان بالهٔ بین المللی است که تولیدات خود را در کشورهای مختلف بروی صحنه می برد. رپرتوار کلاسیک، نئوکلاسیک و مدرن بالهٔ ایران شامل آثاری است که غالباً به وسیلهٔ نیما کیان یا رقص پردازان خاورمیانه ای خلق شده اند. سازمان باله ایران شامل سه بخش تولید باله، آموزش و حوزهٔ پژوهشی رقص است.
در سال ۱۹۹۸، رقصنده و رقص پرداز باله نیما کیان فعالیت هایی را در اروپا برای گشایش یک سازمان باله با رپرتوار و آثار منتخبی برگرفته شده از فرهنگ و تاریخ ایران آغاز کرد. او در طی پنج سال فعالیت مستمر تا افتتاح سازمان بالهٔ ایران در سال ۲۰۰۲، با بسیاری از چهره های بین المللی فرهنگی و هنری منجمله در زمینهٔ هنرهای تجسمی و نمایشی ارتباط برقرار کرد. در سال ۱۹۹۹ کیان به همراه لیا شوبرت بنیان گذار و رئیس آکادمی بالهٔ گوتنبرگ و استکهلم در سوئد، کارل ریبرگ کارشناس رقص و ماریآن لاورل سرپرست هنری و تولیدکنندهٔ بالهٔ کولبرگ هیئت مؤسسان بالهٔ ایران را پایه ریزی کرد. مرکز ملی رقص فرانسه، خانهٔ رقص سوئد، وزارت فرهنگ اسپانیا و فرانسه از حامیان اجرای پروژهٔ بالهٔ ایران بودند.
عاقبت در سال ۲۰۰۱ وزارت همپیوندی سوئد پس از بررسی طرح بازسازی بالهٔ ملی ایران به عنوان یک میراث فرهنگی ایرانی از دست رفته و به منظور «غنا بخشیدن به جامعهٔ چندفرهنگی سوئد به وسیلهٔ احیای هنر بالهٔ ایرانی»، این پروژه را مورد حمایت مالی خود قرار داد که متعاقباً ارگان های فرهنگی و هنری سوئدی نیز در سطوح دولتی، استانی و کمونی بخشی از هزینه های تولید را پوشش دادند. گشایش جهانی سازمان بالهٔ ایران در نقش میراث دار و نهاد دوباره بازسازی شدهٔ این رشتهٔ هنری در ایران، در ۷ اکتبر ۲۰۰۲ در تالار سلطنتی سیرکوس استکهلم صورت گرفت. به غیر از چهار اثری که به وسیلهٔ نیما کیان برای گشایش بالهٔ ایران رقص پردازی و تولید شده بود ( بزم عاشقان و واریاسیون های زن، سیمای جان و جدائی ) دو اثر دیگر نیز که به وسیلهٔ دو رقص پرداز از جمهوری آذربایجان تولید شده بود ( هفت پیکر و بابک ) در گشایش جهانی بالهٔ ایران گنجانده شد.
