امیر ساروخان مهرانی معروف به ساروخان تالش حاکم موروثی ولایت آستارا، دیپلمات و از فرماندهان نظامی دوران سلطنت شاه عباس بزرگ، شاه صفی و شاه عباس دوم است. او یکی از ۹۲ تن امرای بزرگ شاه عباس بزرگ است. در آغاز سلطنت شاه صفی در طغیان غریب شاه در رشت و لاهیجان، مأمور سرکوبی شورشیان گردید. در حمله سلطان مراد چهارم به بغداد، جزو سرکردگان شاه صفی بود و در پایان جنگ به نمایندگی ایران، به روم رفت و معاهده صلح را با مصطفی پاشا وزیر اعظم و نماینده دولت عثمانی امضا و مبادله کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ساروخان مهرانی فرزند حمزه خان و نواده بایندرخان است. مهرانی ها از سده های میانه، حکومت موروثی آستارا را در اختیار داشتند. پس از شورش ناموفق امیر قبادخان حاکم آستارا علیه شاه طهماسب یکم در سال ۹۴۶ قمری حکومت آستارا به بایندرخان اعطاء شد. بایندرخان سال های طولانی بر آستارا حکومت نمود. وی همواره به دولت صفوی وفادار بود و نقش مهمی در فرونشاندن شورش خان احمد خان در سال ۹۷۵ قمری داشت. سرانجام فرزندش حمزه خان، وی را از حکومت برکنار کرده و خود اختیار امور را به دست گرفت.
امیر حمزه خان تالش، مدتی بود که دم از عصیان می زد. وی در سال ۱۰۰۰ قمری قیام کرده و در قلعه شیندان پناه گرفت. ذوالفقارخان قره مانلو حاکم اردبیل با همراهی لشکر آذربایجان به مدت ۹ ماه قلعه شیندان را محاصره کرد اما موفق به تسخیر آن نشد. سرانجام حمزه خان نامه ای به شاه نوشته و به شرح خصومت دیرینهٔ فرهاد خان قره مانلو و ذوالفقارخان قره مانلو فرزندان حسام بیگ قره مانلو با دودمان خود پرداخت. بر همین اساس، تسلیم قلعه را به اعزام حسین خان شاملو از سوی شاه و تضمین سلامت جانی خود و خانواده اش مشروط کرد. او در صفر ۱۰۰۱ قلعه شیندان را به حسین خان شاملو تسلیم کرده و با کشتی از آستارا عازم ولایت شیروان شد. دو پسر بزرگِ حمزه خان در قزوین و به دستور شاه به قتل رسید. چهار پسر دیگر او که خردسال بودند، اجازه یافتند که با پدرشان به شیروان بروند. هنگامی که حمزه خان به شیروان رسید، مورد استقبال احمد پاشا بیگلربیگی شیروان قرار گرفت. احمد پاشا در پایتخت خود شماخی، محلی را برای اقامت حمزه خان تدارک دید. پس از چندی، حمزه خان توسط دو نفر از همراهان سابق خود به قتل رسید.
... [مشاهده متن کامل]
ساروخان مهرانی فرزند حمزه خان و نواده بایندرخان است. مهرانی ها از سده های میانه، حکومت موروثی آستارا را در اختیار داشتند. پس از شورش ناموفق امیر قبادخان حاکم آستارا علیه شاه طهماسب یکم در سال ۹۴۶ قمری حکومت آستارا به بایندرخان اعطاء شد. بایندرخان سال های طولانی بر آستارا حکومت نمود. وی همواره به دولت صفوی وفادار بود و نقش مهمی در فرونشاندن شورش خان احمد خان در سال ۹۷۵ قمری داشت. سرانجام فرزندش حمزه خان، وی را از حکومت برکنار کرده و خود اختیار امور را به دست گرفت.
امیر حمزه خان تالش، مدتی بود که دم از عصیان می زد. وی در سال ۱۰۰۰ قمری قیام کرده و در قلعه شیندان پناه گرفت. ذوالفقارخان قره مانلو حاکم اردبیل با همراهی لشکر آذربایجان به مدت ۹ ماه قلعه شیندان را محاصره کرد اما موفق به تسخیر آن نشد. سرانجام حمزه خان نامه ای به شاه نوشته و به شرح خصومت دیرینهٔ فرهاد خان قره مانلو و ذوالفقارخان قره مانلو فرزندان حسام بیگ قره مانلو با دودمان خود پرداخت. بر همین اساس، تسلیم قلعه را به اعزام حسین خان شاملو از سوی شاه و تضمین سلامت جانی خود و خانواده اش مشروط کرد. او در صفر ۱۰۰۱ قلعه شیندان را به حسین خان شاملو تسلیم کرده و با کشتی از آستارا عازم ولایت شیروان شد. دو پسر بزرگِ حمزه خان در قزوین و به دستور شاه به قتل رسید. چهار پسر دیگر او که خردسال بودند، اجازه یافتند که با پدرشان به شیروان بروند. هنگامی که حمزه خان به شیروان رسید، مورد استقبال احمد پاشا بیگلربیگی شیروان قرار گرفت. احمد پاشا در پایتخت خود شماخی، محلی را برای اقامت حمزه خان تدارک دید. پس از چندی، حمزه خان توسط دو نفر از همراهان سابق خود به قتل رسید.
