ساروج

[ویکی فقه] ساروج ملاطی ترکیب یافته از آهک و خاکستر است. از عنوان ساروج در باب صلات سخن رفته است.
سجده تنها بر زمین و آنچه از زمین بروید و خوردنی و پوشیدنی نباشد، صحیح است؛ از این رو، در حال اختیار سجده بر هر آنچه که بر اثر استحاله و دگرگونی در ماهیت از عنوان زمین خارج شده، مانند ساروج صحیح نیست.
برخی، در فرض عدم امکان سجده بر چیزی که سجده بر آن صحیح است، گفته‏اند: در صورت امکان بر پنبه و کتان و با نبود آن بر معدن یا قیر و یا ساروج و با دسترس نداشتن به آن بر پشت دست سجده می‏شود؛ لیکن برخی بر لزوم رعایت ترتیب یاد شده هنگام ضرورت اشکال کرده‏اند.
برخی، سجده بر ساروج را حتی در حال اختیار صحیح دانسته‏اند.

ملاطی مقاوم دربرابر نفوذ آب، که بیشتر در بناهایی به کار می رفته است که در معرض تماس با آب و رطوبتِ شدید بوده اند، ازجمله آب انبار، پل، بند، و سد. ملاط ساروج از کوبیدن و وَرزدادن مخلوط این مواد حاصل می شود: ده پیمانه گرد آهک شکفته+هفت پیمانه خاکستر الک شده+یک پیمانه خاک رس+یک پیمانه ماسه بادی+سه تا پنج کیلوگرم لویی (گُل جگَن)+آب. لویی، یا گُل جگَن، نوعی گُل نِی است که پُرزهای آن، از جمع شدن و ترکیدن ملاط، پس از خشک شدن جلوگیری می کند.