ساروبیگ

لغت نامه دهخدا

ساروبیگ. [ ب َ ] ( اِخ ) سارو سلطان بیگدلی. از سرکردگان سپاه شاه عباس بزرگ برادر زینل بیگ توشمال باشی شاملو بود. بسال 1020 حکومت سارو غرقان و گاورود را داشت و بفرمان شاه عباس یکی از یاغیان را بنام اسکندر بانه ای سرکوب کرد. بسال 1033 تولیت اماکن مقدسه عراق و قورجی باشیگری قورچیان نجف اشرف را یافت. پسرش صفی قلی بیگ در دوره شاه عباس دوم رتبه یساولی صحبت داشت. رجوع به فهرست تاریخ عالم آرای عباسی چ امیرکبیر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس